Thijs Bouwknecht (NIOD) zet vraagtekens bij tribunalen en ICC

Thijs Bouwknecht, een NIOD-onderzoeker gaat op 20 oktober promoveren (zo gaat dat tegenwoordig, je moet het wel heel bont maken in je proefschrift, wil je niet promoveren).

In zijn proefschrift stelt Bouwknecht dat tribunalen te hoge verwachtingen wekken, daar het uiterst moeilijk is ernstige misdaden te bewijzen, zoals die in Rwanda werden begaan (1994).

Bouwknecht past zijn mening ook toe op het Internationaal Strafhof (ICC). Precies daar gaat hij de fout in, immers er zijn stapels bewijzen dat de VS op grote schaal terreur brengt over delen van de wereld zoals in het Midden-Oosten.

De makke is dan ook, dat westerse landen nooit aangeklaagd worden bij het ICC...... Hoewel? Het Joegoslavië tribunaal kon wel een westers land vervolgen, waar dan meteen bij aangetekend moet worden, dat men de enorme oorlogsmisdaden van de NAVO landen tegen Joegoslavië niet onderzocht, misdaden die zelfs groot terug te vinden zijn in het verdrag van Genève, zoals het bombarderen van burgerdoelen........

Voorts stelde Bouwknecht dat hij wat betreft de toekomst positief is: het aantal conflicten neemt af en getuigenissen worden nu overal opgetekend......... ha! ha! ha! ha! ha! ha! ha! Ja, behalve als het misdaden van de VS en andere NAVO landen betreft, dan zijn de reguliere westerse (massa-) media niet te vinden en lees of hoor je er alleen over op de sociale media, die godbetert worden beschuldigd van het brengen van 'fake news.......' Intussen heeft de VS alleen deze eeuw al meer dan 2 miljoen mensen vermoord in illegale oorlogen, veelal met hulp van de NAVO....... Ondanks dat enorme aantal moorden werd deze grootste terreurentiteit op aarde (de VS), niet aangeklaagd en zal deze vereniging van terreurstaten niet aangeklaagd worden..... Uiteraard geldt hetzelfde voor andere NAVO landen, die de VS militair steunden in haar vreselijke terreur......

Het aantal conflicten neemt misschien af, maar het aantal doden dat in 'conflicten' valt, is enorm gegroeid (wat betreft de VS: 'conflicten' >> illegale oorlogen)...... Het schijnt dat onder Trump intussen al meer burgers zijn vermoord, dan onder Obama in 2 termijnen....... (Obama, u weet wel: de valse vredesduif)

De conclusie van Bouwknecht, dat tribunalen te hoge verwachtingen wekken, klopt inderdaad, maar hoe kan het ook anders, als andere landen die onevenredige veel grotere terreur uitoefenen en waarvoor NB een enorme bewijslast voorhanden is, niet eens worden onderzocht door het ICC, laat staan dat ze daar worden aangeklaagd........ (ander 'mooi voorbeeld': Saoedi-Arabië dat met behulp van de VS en Groot-Brittannië, een genocide uitvoert in Jemen...)

Bouwknecht gaat promoveren aan de Universiteit van Amsterdam, waar men beter nog even kan nadenken over deze promotie!

Onderzoek naar koloniale oorlog tegen Indonesië: “De Slager keurt zijn eigen vlees”

De Doorbraak publiceerde op 5 juni jl. een artikel over 'het onderzoek' dat de regering heeft gelast naar de 'Politionele Acties', lees: een bloedige koloniale oorlog van Nederland tegen het Indonesische volk.

Nadrukkelijk zal men ook kijken naar geweld door het Indonesische verzet tegen de Nederlandse overheersing, dat was voor de VVD een voorwaarde om in te stemmen met een hernieuwd (echt) onderzoek. In feite een totaal overbodig onderzoek, daar het overduidelijk is, dat Nederland aan de verkeerde kant stond in deze strijd......

Moet u nagaan: Nederland was net bevrijd van de nazi-Duitse overheersing, toen men oorlog begon tegen het Indonesische volk...... Indonesië waar we feitelijk geen bliksem te zoeken hadden, zoals de Duitsers hier niets te zoeken hadden..... De wens van o.a. de VVD, om te kijken naar gewelddaden van het Indonesische verzet, is één op één te vergelijken met een vervolging na WOII van het Nederlandse verzet wegens gewelddaden gepleegd tegen de nazi-Duitse bezetter in Nederland.........

Nog steeds worden op 4 mei op de Dam in A'dam de Nederlandse militairen herdacht, die in Indonesië tijdens de vuile Nederlandse oorlog tegen het volk daar zijn gevallen, stelt Pondaag volkomen terecht. Over die gedreven man gesproken: mensenrechtenstrijder Jeffry Pondaag is de spil in het artikel van De Doorbraak.

Lees dit artikel mensen!

Onderzoek naar koloniale oorlog tegen Indonesië: “De Slager keurt zijn eigen vlees”

Jeffry Pondaag.

Al meer dan tien jaar voert Jeffry Pondaag als voorzitter van stichting Comité Nederlandse Ereschulden samen met slachtoffers van de koloniale oorlog tegen Indonesië en met advocaat Liesbeth Zegveld succesvolle rechtszaken tegen de Nederlandse staat. Daardoor blijkt de staat het koloniale geweld tijdens die oorlog steeds moeilijker in de doofpot te kunnen blijven stoppen. In 2016 verscheen bovendien het baanbrekende onderzoek “De brandende kampongs van generaal Spoor” van de wetenschapper Rémy Limpach, waarmee het structurele karakter van dat geweld nog eens extra werd aangetoond. In het nauw gebracht door die aanhoudende druk kondigde de regering daarop nieuw onderzoek aan. Tijd voor een gesprek met Pondaag, die forse kritiek levert op het witte Nederlandse perspectief van dat onderzoek.

Het nieuwe “breed opgezette” onderzoeksprogramma heet “Dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië, 1945-1950”. De ministeries van Buitenlandse Zaken, van Defensie en van Volksgezondheid, Welzijn en Sport leggen er vier miljoen euro voor op tafel. Het vier jaar durende onderzoek gaat in september van start en wordt uitgevoerd door drie onderzoeksinstituten: het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV), het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) en het Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies (NIOD). Voor het onderzoek is inmiddels een website opgezet.

Bloedbad

In de berichtgeving erover wordt benadrukt dat het zou gaan om een “onafhankelijk” onderzoek, maar dat veegt Pondaag resoluut van tafel: “De slager keurt zijn eigen vlees. Zo zie ik dit onderzoek. De regering zou een voorbeeld moeten nemen aan het onderzoek dat al in 1948 is gedaan naar de massamoord door Nederlandse militairen in het dorp Rawagede.” Dat onderzoek werd uitgevoerd door een zogeheten Commissie van Goede Diensten, die was ingesteld door de VN om onderhandelingen van de grond te krijgen tussen Nederland en Indonesië. De commissie moest een onafhankelijke status krijgen: er zaten bewust geen Nederlanders of Indonesiërs in, maar wel een Belg, een Australiër en een Amerikaan. 

Met een rapport zorgde de commissie ervoor dat het bloedbad in Rawagede al tijdens de koloniale oorlog bekend werd. Als het aan Nederland had gelegen, dan was ook die massamoord onder tafel geveegd, zoals zoveel andere. Pondaag: “Waarom kan er nu geen onderzoek komen dat wordt uitgevoerd door deskundigen uit andere landen dan Nederland? Waarom moet dat nieuwe en zogenaamd onafhankelijke onderzoek plaatsvinden volgens de inhoudelijke kaders en voorwaarden die de regering stelt, dus de Nederlandse staat, de staat die als dader van structureel koloniaal geweld juist het onderwerp van kritisch onderzoek zou moeten zijn?”

Op 2 december 2016 stuurden twee ministers en een staatssecretaris namens de regering een brief naar de Tweede Kamer waarin ze met de nodige tegenzin dat nieuwe onderzoek aankondigden. Regeringspartij VVD heeft het daarbij voor elkaar weten te krijgen dat het onderzoek ook nadrukkelijk dient in te gaan op het geweld van Indonesische kant tijdens de zogeheten Bersiap-periode. Ongetwijfeld proberen de liberalen op die manier een zondebok te zoeken en het geweld van de Nederlandse staat te relativeren, onder het motto “waar er twee vechten, hebben er twee schuld”. Als de PvdA, de andere regeringspartij, niet akkoord zou zijn gegaan met de keiharde voorwaarde van de VVD, dan zou nieuw onderzoek vermoedelijk niet of veel moeilijker doorgang hebben kunnen vinden.

In februari verscheen daarop een onderzoeksopzet van de drie instituten, die als twee druppels water lijkt op de brief van de regering. De onderzoeksinstituten blijken zich braaf en lijdzaam te schikken in de voorwaarden die de regering aan het onderzoek stelt. Dit treffende voorbeeld van de gangbare praktijk van “de betaler van het onderzoek bepaalt de richting en inhoud van het onderzoek” maakt duidelijk dat het zogenaamde onafhankelijke karakter van het onderzoek ver te zoeken is. Dat wordt nog eens bevestigd door het feit dat een van de instituten, het NIMH, zelfs letterlijk een onderdeel is van het staatsapparaat, namelijk van het ministerie van Defensie. Geheel in lijn met wat de regering eist, gaan de drie instituten volgens de onderzoeksopzet “uitdrukkelijk” aandacht besteden “aan de chaotische periode – de ‘Bersiap-tijd’ – van medio augustus 1945 tot begin 1946, dus voorafgaande aan de grootscheepse Nederlandse militaire inzet, en de doorwerking daarvan in latere jaren”.

Collaborateurs

Aan de ene kant worden in de onderzoeksopzet van de instituten de Indonesiërs onzichtbaar gemaakt die zich als vrijheidsstrijders hebben verzet tegen de Nederlandse kolonisator. Meer in het algemeen blijkt in die opzet ieder concreet persoon te zijn verdwenen die het slachtoffer is geworden van Nederlands geweld. Zij worden verborgen gehouden achter emotieloze abstracties als het “structureel grensoverschrijdend geweld” van de Nederlandse militairen. Aan de andere kant benoemt de opzet wel expliciet “de vele duizenden (Indo-) Europeanen, maar ook Chinezen en van ‘collaboratie’ met het Nederlandse koloniale gezag betichte Indonesiërs” die het slachtoffer zouden zijn geworden “van massaal en grof geweld, uitgeoefend door al dan niet georganiseerde Indonesische strijdgroepen. Onderzoek naar de achtergronden en het verloop van deze gewelddadige periode is in zichzelf belangrijk, maar dient ook om de psychologische gevolgen voor Nederlandse militairen en burgers in kaart te brengen en om de vraag te stellen naar de betekenis van de Bersiap als belangrijke factor in de latere oorlogsvoering.”

Oftewel: de instituten gaan bekijken hoe het toch kwam dat die keurige en welopgevoede Nederlandse militairen opeens zoveel geweld zijn gaan gebruiken. De onderzoekers nemen daarbij blijkbaar klakkeloos aan dat de oorzaak daarvoor met name moet liggen in het geweld dat een deel van de Indonesiërs van augustus 1945 tot begin 1946 gebruikten. Achteloos wordt eraan voorbijgegaan dat het koloniale terreurbewind zich al driehonderd jaar lang te buiten ging aan geweld, brandstichting, plundering, slavernij, dwangarbeid en roof. De “psychologische gevolgen” van die eeuwenlange koloniale terreur voor de gekoloniseerden hoeven volgens de instituten blijkbaar niet “in kaart” te worden gebracht en ook vinden ze het niet nodig om “de vraag te stellen naar de betekenis van” het Nederlandse koloniale systeem “als belangrijke factor in de latere oorlogsvoering”. 

En de instituten achten het ook overbodig om er alvast op te wijzen dat bevrijdend geweld tegen de koloniale bezetter en zijn collaborateurs niet zomaar gelijkgesteld mag worden aan onderdrukkend geweld van de koloniale bezetter, geweld dat is bedoeld om te kunnen blijven heersen over de kolonie en zijn bevolking. De regering lijkt met het onderzoek als bewijs over vier jaar op tafel te willen leggen dat de gekoloniseerden ook geen lieverdjes waren en dat “wij” ons daarom indertijd gedwongen zagen om de zogenaamde rust en orde in de kolonie te herstellen. En de instituten lijken die grijsgedraaide plaat van de koloniale beeldvorming graag nog een keer te willen afspelen.

Volgens Pondaag worden in de dominante beeldvorming over de Bersiap-periode de Indonesische strijders voor een onafhankelijk Indonesië nog steeds weggezet als extremisten en terroristen. “Het woord bersiap betekent iets als “present!”, “klaar voor de strijd!”. Je kunt het beschouwen als een strijdkreet voor een onafhankelijk Indonesië. Degenen die collaboreerden met de Nederlandse kolonisator, konden rekenen op tegengeweld. Dat is duidelijk. In de ogen van Indonesische vrijheidsstrijders waren die collaborateurs namelijk verraders. Maar de collaborateurs noemen de Bersiap-periode een misdaad. Ik denk echter dat de eeuwenlange koloniale onderdrukking en uitbuiting de misdaad is waar we het over zouden moeten hebben.”


Verkeerde kant van de geschiedenis

In 2005 hield minister Ben Bot van Buitenlandse Zaken een toespraak waarin hij aangaf dat Nederland met de koloniale oorlog tegen Indonesië “aan de verkeerde kant van de geschiedenis” was komen te staan. Die oorlog was volgens hem dus fout en daarom moet er logischerwijs van worden uitgegaan dat alle Nederlandse militairen in die oorlog objectief gezien fout bezig waren, ongeacht hun subjectieve bedoelingen. De woorden van Bot kwamen zo’n zestig jaar te laat. En zijn insteek blijkt in regeringskringen tot nu toe nauwelijks op weerklank te kunnen rekenen. In de brief van 2 december 2016 staat bijvoorbeeld doodleuk: “Het kabinet bevestigt de waardering voor alle oud-militairen die in opdracht van de Nederlandse regering zijn uitgezonden naar conflictgebieden en wil nogmaals onderstrepen dat een belangrijke conclusie van dr. Limpach is dat het merendeel van de Nederlandse militairen niet betrokken was bij extreme gewelddaden.”

Wie met een koloniale oorlog aan de verkeerde kant van de geschiedenis komt te staan, mag vele jaren later politiek en moreel gezien geen nadrukkelijke “waardering” blijven uitspreken voor alle oud-militairen die in deze oorlog aan de kant van de kolonisator hebben meegevochten, zo zou je zeggen. Wie integer wil omgaan met de verwerking van een foute koloniale oorlog die hij zelf is begonnen, die moet stoppen met het vanuit een wit perspectief voortdurend over de bol aaien van oud-militairen en eindelijk eens aandacht gaan krijgen voor wat hij de Indonesische slachtoffers van die oorlog heeft aangedaan. Daar past bij dat hij volmondig en in het openbaar erkent dat de oorlog verkeerd was en dat het daarom ook verkeerd is om tijdens die oorlog gesneuvelde Nederlandse militairen op dezelfde wijze te herdenken als Nederlandse militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gesneuveld in de strijd tegen nazi-Duitsland. 

Pondaag: “Wist je dat met het Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam ook de Nederlandse militairen worden herdacht die de Indonesische bevrijdingsstrijd hebben proberen te onderdrukken? Alsof die koloniale oorlog op één lijn gesteld kan en mag worden met de strijd tegen de fascistische Duitse bezetter. Dat laat zien hoezeer de geest van het Nederlandse kolonialisme nog steeds springlevend is.” 

Om te voorkomen dat spijtbetuigingen van de kant van de Nederlandse staat loze woorden blijven, zou er een grootschalige nationale bewustwordingscampagne moeten komen die de heersende beeldvorming over de koloniale oorlog tot de grond toe afbreekt en vervangt door een anti-koloniaal perspectief. Ook zou de regering uit eigen beweging alsnog moeten komen met een ruimhartige schadevergoeding aan de Indonesische slachtoffers van de oorlog. Beter laat dan nooit. Pondaag: “Ondertussen lopen naar schatting dertienhonderd Nederlandse oud-militairen die indertijd oorlogsmisdaden hebben gepleegd, nog steeds vrij rond. Terwijl dienstplichtigen die toen hebben geweigerd om in de oorlog mee te vechten, gevangenisstraffen van vier tot zeven jaar kregen opgelegd.”

Vertragingstactiek

De regering kiest bewust partij voor de oud-militairen, “de Indië-veteranen” die al jarenlang via een machtige lobby hun invloed doen gelden, en laat daarmee de Indonesische slachtoffers in de steek. Die slachtoffers zijn nu al meer dan tien jaar rechtszaken tegen de Nederlandse staat aan het voeren, samen met Pondaag en advocaat Zegveld. Zegveld klaagt over “het oeverloze gedoe” van diverse betrokken ministeries, die bij de rechtszaken steeds een welbewuste vertragingstactiek aan het uitvoeren zijn en zich dus uiterst onwillig opstellen. Vooral over het ministerie van Defensie is ze kritisch, zo blijkt uit een recent interview met haar in de NRC: “Defensie is de lastigste. 

Steeds doet Defensie alsof ze zich hard maakt voor de manschappen die destijds gediend hebben. Daarom zou er niet een groot gebaar gemaakt kunnen worden naar de slachtoffers. In werkelijkheid laat Defensie het probleem bij de manschappen. Maar zij hebben gehandeld in opdracht van Defensie. Dit gaat over een staat die een fout beleid heeft gevoerd, en dat totaal heeft laten ontsporen. Maar dat wil men niet toegeven. Heel slim gedaan. In feite speelt Defensie de militairen uit tegen de slachtoffers. Dat vind ik laakbaar.”

Uit de 2 december-brief blijkt nog eens ten overvloede hoe eenzijdig de regering is gericht op de oud-militairen, over wie men zich bezorgd toont en met wie men meeleeft, in tegenstelling tot de houding van de staat ten opzichte van de hoogbejaarde Indonesische slachtoffers die met slopende en tijdrovende juridische processen erkenning en schadevergoedingen moeten zien af te dwingen. “De Indië-veteranen hebben inmiddels een hoge leeftijd bereikt”, aldus de brief. “Het kabinet realiseert zich dat negatieve berichtgeving over het optreden van Nederlandse strijdkrachten in Nederlands-Indië onmiskenbaar impact heeft op hun welzijn. Mede daarom heeft het kabinet een aantal veteranen en veteranenorganisaties via de Inspecteur Generaal der Krijgsmacht (IGK) geïnformeerd over de studie van dr. Limpach voorafgaand aan publicatie.

Tijdens een bijeenkomst bij de IGK op 28 september jl. is tevens stilgestaan bij de kabinetsreactie en bleek dat de emoties diep zijn en vlak aan de oppervlakte liggen.” Verderop in de brief gaat men nog een keer uitgebreid in op de gevoelens van de oud-militairen: “Het kabinet realiseert zich dat een vervolgonderzoek pijn zal kunnen veroorzaken bij de groep Indië-veteranen, maar acht het van belang dat een ander onderzoek juist ook aandacht geeft aan de moeilijke context waarin Nederlandse militairen moesten opereren, het geweld van Indonesische zijde, de inzet waarbij geweld geen of nauwelijks een rol speelde en de verantwoordelijkheid van de politieke, bestuurlijke en militaire leiding.”

Volgens Pondaag zouden de Indië-veteranen eens moeten gaan luisteren naar een visie met een heel ander perspectief. “Het gaat er niet alleen om dat die veteranen een keer krijgen te horen dat er volgens onderzoek van een wetenschapper toch best veel meer geweld is toegepast door Nederlandse militairen dan veelal wordt aangenomen. Van belang is vooral dat wordt ingezien dat Nederland al eeuwenlang illegaal bezig was door zich in Azië een enorm gebied toe te eigenen en door daar heel veel mensen te onderwerpen aan een koloniaal systeem. Waar haalde Nederland het recht vandaan om dat gebied als Nederlands bezit te beschouwen?”

Haarkloverij

De manier waarop de regering zegt mee te leven met de veteranen staat in schril contrast met de onverschilligheid ten opzichte van de gekoloniseerden die te maken hebben gekregen met Nederlands geweld tegen henzelf of tegen hun familie en vrienden. Waarom staat de regering niet stil bij hun “pijn, bij hun “diepe emoties” die “vlak aan de oppervlakte liggen”? Waarom geeft men geen aandacht aan “de moeilijke context” waarin zij moesten “opereren” toen ze aan het strijden waren voor hun onafhankelijkheid? Pondaag wijst daarbij op een belangrijk punt: “Officieel gaat Nederland er nog steeds vanuit dat Indonesië pas eind 1949 een onafhankelijk land is geworden. Dat wil zeggen dat volgens de Nederlandse staat tot 27 december 1949 alle Indonesiërs nog de Nederlandse nationaliteit hadden. 

Volgens die visie vochten de Nederlandse militairen tijdens de koloniale oorlog dus tegen andere Nederlanders, wat zou betekenen dat er een binnenlandse burgeroorlog aan de gang was. Als je zo redeneert, dan wordt het des te merkwaardiger en pijnlijker dat de ongeveer zesduizend Nederlandse militairen die tijdens die oorlog zijn gesneuveld, wel worden herdacht, maar de meer dan honderdduizend andere Nederlanders, dat wil zeggen: Indonesiërs, niet. Maar als de staat dit standpunt zou gaan herzien en voortaan in alle opzichten zou gaan accepteren dat Indonesië op 17 augustus 1945 onafhankelijk is geworden, de datum waarop de Indonesiërs de onafhankelijkheid van hun land hebben uitgeroepen, dan nog zou men met die oorlog fout zitten. Want in dat geval heeft Nederland in de jaren daarna een ander onafhankelijk land aangevallen en proberen te veroveren en te bezetten. Dat is uiteraard een hele ernstige oorlogsmisdaad.”

De toespraak van Bot in 2005 leidde daarna tot een hemeltergend staaltje haarkloverij in politiek Den Haag. De woorden van de minister waren weliswaar een mooi gebaar, zo werd huichelachtig gesteld, maar betekenden alleen dat Nederland de datum van 17 augustus 1945 “de facto”, feitelijk, heeft aanvaard, en niet “de jure”, niet juridisch, heeft erkend. Formeel-juridisch gezien geldt volgens de Nederlandse staat dus nog steeds dat Indonesië pas eind 1949 onafhankelijk werd.

Sigaar uit eigen doos

De drie instituten wijden in hun onderzoeksopzet geen woord aan de rechtszaken die Pondaag en Zegveld al tien jaar aan het voeren zijn. Voor die rechtszaken hebben Pondaag en Zegveld veel onderzoek verricht in Indonesië. Ze hebben slachtoffers opgespoord, met hen gesproken, hun getuigenissen opgesteld en samen met hen de Nederlandse staat aangeklaagd. Zo hebben ze een schat aan informatie en documentatie weten te vergaren. Maar de instituten vinden dat blijkbaar niet de moeite waard om zelfs maar te benoemen in hun onderzoeksopzet. 

Veelzeggend is ook dat Pondaag niet is gevraagd om zitting te nemen in de maatschappelijke klankbordgroep die het onderzoek van de instituten gaat begeleiden. In die groep zitten vertegenwoordigers van diverse organisaties, te weten het Indisch Platform, de stichting Herdenking 15 augustus, het Nationaal Comité 4 en 5 mei, het Veteranen Platform, het Veteranen Instituut, de stichting Nationaal Indië-monument 1945-1962 en de stichting Arq. Uit de samenstelling van deze klankbordgroep blijkt dat vooral de belangen van de Indië-veteranen worden behartigd. Nu het Comité Nederlandse Ereschulden, de organisatie van Pondaag, er niet aan deelneemt, lijken de belangen van de Indonesische slachtoffers van Nederlands geweld behoorlijk te worden verwaarloosd.

“Naar aanleiding van onze rechtszaken heeft de Nederlandse staat een magere tijdelijke regeling opgesteld waar Indonesische slachtoffers van Nederlands geweld een beroep op kunnen doen. Dat gaat gepaard met een flinke bewijslast, wat erg pijnlijk is voor die slachtoffers. Ik noem de regeling een sigaar uit eigen doos. Indonesië heeft meer 4,5 miljard gulden moeten betalen om van Nederland erkend te krijgen dat het voortaan een onafhankelijk land zou zijn. Nederland eiste eerst zelfs 6,2 miljard gulden. Zeker voor die tijd was dat een enorm bedrag. Dus nadat Nederland Indonesië eeuwenlang had leeggeroofd en kapot had geplunderd, moesten de voormalige gekoloniseerden nog eens extra geld betalen aan de voormalige kolonisator. Daarom zeg ik: Nederland is een schaamteloos land.”

Begin 2017 werd pas bekend dat de Nederlandse staat al in 1953 door de rechtbank Den Haag aansprakelijk was gesteld voor de dood van de vermoorde Indonesische topambtenaar Masdoelhak Nasoetion. De weduwe van de man had de zaak in 1950 aangespannen en de rechter had drie jaar later een schadevergoeding van 149.000 gulden toegekend. Tot 2017 werd aangenomen dat de staat pas in 2011 voor het eerst aansprakelijk was gesteld voor de oorlogsmisdaden van Nederlandse militairen tijdens de koloniale oorlog. Zegveld vindt het “ongelooflijk” dat de staat de zaak Nasoetion steeds heeft verzwegen. “Het kleurt alles wat we vandaag doen.” Pondaag: “De professoren van de onderzoeksinstituten hebben jarenlang zitten slapen. Er was een cementarbeider als ik voor nodig om de boel wakker te schudden, om boven tafel te halen wat wordt verzwegen. Met nieuwe rechtszaken blijven we daarom druk op de ketel houden.”

Harry Westerink

Joris Voorhoeve blijft tevergeefs zijn Srebrenica straatje schoonvegen.....

Sinds Voorhoeve werd vrijgepleit van elke verantwoordelijkheid voor de massamoord op moslim jongens en mannen in in de buurt van Srebrenica, kan hij het niet laten om op elke uitnodiging over dit onderwerp in te gaan, dan wel in te gaan op vragen dienaangaande........

Voorhoeve trad aan als minister en kwam daarmee voor een voldongen feit te staan*, hij had echter het ministerschap kunnen weigeren, maar daar was de praalhans te trots voor.......... Wel had hij onmiddellijk na zijn aantreden, van de VN, verscherpte garanties moeten eisen voor steun aan de Nederlandse troepen, dat heeft de ijdeltuit niet gedaan, het ministertje spelen beviel deze kakhufter wel en hij wilde niet als zeikerd versleten worden bij zijn collega's in het kabinet en bij zijn buitenlandse collega's........

Bovendien had Voorhoeve (destijds VVD) tanks na kunnen sturen voor deze missie, ook al koos Nederland ervoor deze in eerste instantie niet in te zetten voor de militairen en de bevolking in Srebrenica, terwijl de Denen dat tezelfdertijd wel hebben gedaan, met een vergelijkbare missie in voormalig Joegoslavië.......

Het NIOD heeft vorige week geconcludeerd, dat voor het argument van Nederland en Voorhoeve in een boek van zijn hand (het gore lef!), men de gevraagde luchtsteun doelbewust niet kreeg, geen bewijzen heeft kunnen vinden.........

Weet u wat het antwoord van Voorhoeve daarop was? Deze oplichter stelde doodleuk, dat geen bewijs kunnen vinden, niet betekent, dat het niet waar is....... Als het niet zo triest was, zou je je daadwerkelijk doodlachen.......

Het meest schandalige is wel, dat het voltallige kabinet Rutte 2, na dit NIOD onderzoek, geen aanleiding ziet, tot verder onderzoek over te gaan......!!!!! M.a.w. de excuses door diverse politici en opvolgende regeringen aangevoerd, dat men doelbewust geen luchtsteun kreeg, is een leugen en toch concludeert het waardeloze kabinet Rutte 2, dat verder onderzoek niet nodig is..... Zaak gesloten!!! Maar niet voor de vele slachtoffers en nabestaanden........

Je moet je tegenwoordig schamen, dat je uit Nederland komt en er zijn al heel wat Nederlanders, die het wel best vinden, als men hen in het buitenland voor Duitser verslijt...........

* Een voldongen feit: de verdediging van de enclave Srebrenica, dat door diverse deskundigen al als onhaalbaar werd gekwalificeerd (met de meegezonden 'hardware'), was voor het kabinet Kok geen reden, af te zien van een Nederlandse missie...........

Zie ook:
'Srebrenica herdenking: een uiterst hypocriete gelegenheid, waar men de ogen sluit voor de genocide in Jemen en de etnische zuivering van Palestijnen' 

'Srebrenica 25 jaar later en weer worden zaken verzwegen' (hier ga ik ook nog eens in op de schuldvraag van de Servische ex-president Slobodan Milošević voor de massamoord in Srebrenica, zie daarvoor ook de links hieronder naar berichten over Peter Handke)

'Peter Handke Nobelprijswinnaar Literatuur zorgt voor een enorme hysterie' 

'Peter Handke, Nobelprijswinnaar Literatuur, onterecht onder vuur van overlevenden Srebrenica'

'Hooggerechtshof: Nederland verantwoordelijk voor dood 350 Bosnische mannen en jongens in Srebrenica' (ja ja......)

'Wim Kok (PvdA), 'een geweldige staatsman ging heen......'' 

'«War in the Balkans» Een andere blik op Srebrenica'

'Hennis-Plasschaert alweer voor paal: Nederland moet Pakistaan, die z'n leven inzette om NL te helpen, schadeloos stellen........'

'Koenders vergelijkt Aleppo met Srebrenica en Wessels (Midden-Oosten Platform) met Berlijn onder aanval Russen.......'

'Voorhoeve wast bloederige Srebrenica handen tevergeefs in onschuld........'

'Ko Colijn zet definitief streep door 'deskundigheid' van Clingendael: goed idee die 'safe havens' van van Haersma Buma'

Voor meer berichten n.a.v. het bovenstaande, klik op één van de labels, die u onder dit bericht terug kan vinden.

Max van Weezel ('journalist'), zou de regering i.z. Srebrenica niet beter een onafhankelijk onderzoek kunnen instellen...........

De te slap gebakken oliebol van Weezel, die godbetert het journalistiek onderzoeksprogramma Argos mag presenteren, sprak zojuist met Huub Jaspers, een journalist van Argos.

Onderwerp: het nieuwe onderzoek dat naar Srebrenica wordt ingesteld door de regering. Van Weezel vroeg aan Jaspers, of het niet beter zou zijn, dat de regering i.p.v. het NIOD, een onafhankelijk onderzoeksbureau in zou kunnen schakelen, dit daar het NIOD intussen zoveel bokken heeft geschoten in dit dossier. Nu komt het mensen: van Weezel gaf als voorbeeld van een onafhankelijk onderzoeksbureau de namen Clingendael en Rob de Wijk met zijn bureau Den Haag Centrum voor Strategische Studies (HCSS)......... ha! ha! ha! ha! ha! ha! Clingendael en HCSS zijn net zo 'onafhankelijk' als van Weezel een 'onafhankelijk journalist' is, jezus wat een lul!!! Moet u nagaan: van Weezel wordt alom geprezen vanwege zijn 'fenomenale kennis......' ha! ha! ha! ha! ha! ha! ha!

Voor meer berichten over/met van Weezel, Srebrenica, Clingendael, HCSS, Rob de Wijk, Argos en/of NIOD, klik op het desbetreffende label, dat u onder dit bericht terugvindt.

Henk Hofland en NIOD lieten heel wat steken vallen, wat betreft de koloniale oorlog tegen het Indonesische volk en haar opstandelingen...........

Je kijkt werkelijk nergens meer van op tegenwoordig: las gisteravond in het blog van Stan van Houcke een artikel over de Nederlandse journalist van de twintigste eeuw, de over een paardendrol getilde ouwe zak Hofland. Deze hufter vertelde in juli 2012 in zijn NRC column, dat hij ten tijde van de koloniale oorlog van Nederland, tegen het Indonesische volk en de opstandelingen*, op een troepenschip voer, waar hij 'ettelijke' foto's zag van gruwelen begaan door het Nederlandse leger tegen de bevolking en het verzet. Daar heeft deze enorme klootzak z'n leven lang niet over geschreven....... Dus 'de journalist van de 21ste eeuw', Henk Hofland verzweeg z'n leven lang oorlogsmisdaden, want dat zijn de bedoelde 'gruwelen.....' Hofland meldde dit in 2012, n.a.v. de foto's in de Volkskrant een paar dagen eerder, die afkomstig waren van 'Indië' veteraan Jacobus R., foto's o.a. van standrechtelijke executies door het Nederlandse leger, waar Hofland zelfs durfde te stellen, dat deze oorlogsmisdaden voor hem oud nieuws waren.....

Hofland schreef dat de soldaten niet trots waren op die foto's, maar deze beschouwden als 'bewijzen' van ervaring....... Ik vrees dat Hofland hier minstens gedeeltelijk over liegt, ik heb tijdens m'n leven met een aantal van deze ex-militairen gewerkt, met zowel Nederlandse ex-militairen als ex-militairen die 'Indo's' werden genoemd (half 'Nederlands/Indisch). Een fiks aantal van deze figuren kon met trots vertellen, over hoe men de opstandelingen aanpakte, een paar vertelden zelfs met trots over het uitmoorden van hele kampongs, niet alleen de mannen, maar ook oude mensen, vrouwen, kinderen en zelfs alle dieren werden dan uitgemoord....... Uiteraard is Hofland deze psychopaten ook tegengekomen.......

Wat nog erger is, daar wijst van Houcke ook op, is de houding van wat van Houcke de 'politiek-literaire elite' van Nederland noemt, waarvan de 'leden' nu rustig durven te zeggen, dat we de, door de Nederlanders, begane oorlogsmisdaden wel moeten zien in de context van de tijd waarin dit gebeurde en de gebeurtenissen op zich moeten analyseren........ Dit werd o.a. gezegd door professor Marjan Schwegman, nu opperhoofd van het NIOD...... Alsof een SS'er (of diens kind) vertelt, dat de Puttense mannelijke bevolking terecht is afgevoerd en vermoord onder zijn bevel (of van haar/zijn vader), daar het verzet een hoge Duitse nazi-officier binnen de gemeentegrens doodschoot........ Godverdomme!!! Alsof wij het volste recht hadden op een ander land en het eeuwenlang knechten van de bevolking daar, middels moord, verkrachting, slavernij en ga nog maar even door...... Zo van: "Ja die Indonesiërs zijn als kinderen en kunnen niet functioneren zonder blanke leiding, toezicht en tucht..." Dit werd overigens openlijk gezegd door de kolonialen (die voor WOII in Indonesië massaal op de NSB stemden!!!).........

Trouwens nog even dit: de Molukkers waren de hardste en gemeenste soldaten in het KNIL leger en zij werden niet voor niets geëvacueerd door Nederland, nadat wij daar weg moesten. Natuurlijk waren de beloften van 'vadertje Drees' (de PvdA opperlul en topzever) en de rest van de Nederlandse regering, gedaan aan hun trouwe bondgenoten de Molukkers, een grof schandaal, daar hebben de Molukkers het grootste gelijk van de wereld!!! Die beloften had de Nederlandse regering nooit mogen doen, terugkeer was simpelweg onmogelijk, daar zeker het mannelijk deel van deze bevolkingsgroep, onmiddellijk geëxecuteerd zou worden, daar ze door de Indonesiërs als ordinaire verraders werden gezien......

René Kok van het NIOD vertelde, dat zulke foto's (die Hofland tijdens zijn zeereizen zag) onbekend waren bij het NIOD en dat men daar decennia op had zitten wachten...... Alweer terecht vraagt van Houcke zich af, waarom men dan niet zelf een onderzoek had ingesteld. Echter die vraag beantwoorde Kok met de woorden, dat  een 'volledig onderzoek'  moet worden ingesteld..... M.a.w. er was wel onderzoek gedaan, maar niet 'volledig', om de veteranen en regeringen uit de tijd van de koloniale oorlog, na WOII, niet te schofferen..... Laat staan dat het NIOD de Nederlandse regering zou voorhouden, als de donder te onderzoeken, hoeveel herstelbetalingen er uitgekeerd moesten worden en de schuldigen aan oorlogsmisdaden alsnog op te pakken!!!, Godverdomme!!!!!

Moet je nagaan: al vanaf eind 60er jaren was het publiek geheim, dat Nederland fiks wat oorlogsmisdaden had begaan, tijdens de 'politionele acties', zoals deze vreselijke ongelijke oorlog werd genoemd in hypocriet Nederland, maar het NIOD 'bleef decennia lang wachten op foto's...' Het is dat 't zo triest is, anders zou je je werkelijk kapot lachen........
Met andere woorden: zowel het NIOD als de algemene grote media-organen, verzwegen willens en wetens de waarheid!!! Van Houcke vraagt zich dan ook terecht af, waarom het NIOD nooit eerder een 'volledig onderzoek'  heeft ingesteld...... De vraag beantwoorden, lijkt me niet moeilijk, zoals eerder gezegd: de 'eer' van Nederland moest bewaard blijven, ook al zag de hele wereld deze stinkende open wond..... De journalisten die weet hadden van de oorlogsmisdaden, dienden 'het algemeen belang', lees: zorgen dat er geen onrust ontstond en trouw doen wat de regering van hen vroeg.... Overigens een houding die de journalisten van de grote media organen in ons land, nog steeds aanhouden...... Vraag niet wat uw regering voor u kan doen, maar wat u....... Deze Hofland, die 'journalist van de 20ste eeuw' zou zijn, weet dus niet waar echte, onafhankelijke journalistiek voor staat...!!! ha! ha! ha! ha! ha! Nee, logisch die titel!!

Van Houcke eist terecht van het NIOD, dat het verantwoording aan het volk en het parlement aflegt, voor zulk ongelofelijk, totaal afhankelijk broddelwerk , dat zo te horen welbewust werd geleverd!! De woorden van Kok, 'volledig onderzoek', wijst op kennis bij het NIOD, die willens en wetens achter werd gehouden........ Nogmaals dat blijkt wel uit de uitlating van Kok, wat betreft de noodzaak van een 'volledig onderzoek....' Eerder onderzoek was dan ook een grote verspilling van belastinggeld en daar dient terecht verantwoording voor te worden afgelegd........

Wat een hypocriet zooitje mensen, jezus!!!!

*  Opstandelingen die tegen een buitenlandse bezetter vochten, net als het verzet hier, dat ten tijde van WOII tegen de Duitse bezetter vocht!

Voor het volledige artikel van van Houcke, zie 'Henk Hofland en de Massa 7'

Voor meer berichten over de koloniale oorlog, klik op het label 'Rawagede', onder dit bericht.