Via een Twitterbericht van Lieve Linkse, kwam ik op het volgende artikel van Mirjam Ates-Snijdewind, geplaatst op Joop. De hoogste tijd dat men wakker wordt en de ware aard ziet van de fascistische apartheidsstaat Israël, die het verdrukte Palestijnse volk zo barbaars en bloedig vervolgt. En nee, dit heeft niets te maken met antisemitisme, hoe zeer de opvolgende Israëlische regeringen ook hun best doen om elke kritiek weg te (laten) zetten als antisemitisme, deze propaganda is in het westen zo sterk overgenomen door politici en de reguliere media dat het Jeremy Corbyn in 2019 de Britse verkiezingen kostte (en niet de Brexit zoals de media je willen laten geloven, dezelfde media die keihard meededen aan de smeercampagne dat Corbyn een antisemiet was, met daaronder de zogenaamd onafhankelijke BBC en NOS....).... Dezelfde verkiezingen die van de Labour Partij een ronduit neoliberale partij maakte, die geen deuk in een pak boter kan slaan met zijne kwaadaardigheid Keir Starmer aan het roer.......
Lees het artikel van Mirjam en zegt het voort!!
Israël is niet wat het voor veel mensen lijkt
Het is tijd om de geschiedenis te herschrijven en het propagandaverhaal -
dat tot op heden verteld wordt - te vervangen door feiten
cc-foto: IDF (IDF: het Israëlische leger)
Kortgeleden zag ik een video die me diep raakte en terugwierp in de tijd. Ik voelde me weer dat meisje van de basisschool dat een boekje kreeg over wat er in de Tweede Wereldoorlog met de joden was gebeurd. De witte kaft met enkele zwarte silhouetten van kinderen staat nog op mijn netvlies gegrift.
De inhoud was eigenlijk te pijnlijk voor me om te lezen. Ik had net mijn moeder verloren en die wond was nog vers. Verlies… daar ‘wist’ ik ook iets van. Al was dat niet wat tot op denkniveau kwam. Ik voelde het en hoefde daar geen boekje voor te lezen. De kaft had me al voldoende geraakt.
Mijn vriendinnetje wilde later in een kibboets gaan werken. Zeker na de Zesdaagse Oorlog. Verschrikkelijk, dat mensen, die al zoveel verloren hadden, nu weer met een oorlog geconfronteerd werden. Het sterkte mijn vriendin in haar voornemen. Gaan helpen in die nieuwe staat Israël. Ik wenste dat ik dat dúrfde te willen, maar mijn onzekerheid, mijn onbewuste verlangen naar bescherming liet dat niet toe. Maar ik vond haar voornemen een voorbeeld van wat je zou kunnen doen in zo’n situatie.
Twee herinneringen waarmee ik ben opgegroeid en waardoor ik Israël een warm hart toe bleef dragen. Tot er in de jaren 80 kritische krasjes op kwamen. Het was in die tijd dat ik schreef:
De onderdrukte vecht tegen zijn onderdrukker;
maar hoe vaak gaat het niet mis
wanneer de onderdrukte zelf de macht krijgt…
Hoe oneindig groot
moet een hart zijn<
om deze cirkel te doorbreken…
De mens die in zijn leven zichzelf en de ander
als gelijke grootheden respecteert
zal democratisch kunnen handelen.’
In 2009 ontmoette ik een joods-Israëlische vrouw, met een belangrijke economische functie. Ze was tevens vredesactiviste en spande zich in voor vrede tussen joden en Palestijnen. Voor een vreedzame toekomst voor beide volkeren. Voor de drie prominent aanwezige religies in het gebied.
Ze was naar Nederland gekomen voor hulp. “Als vredesactivisten wordt ons de mond gesnoerd. Als ergens steun vandaan moet komen, dan is dat toch zeker van Nederland, met jullie Stad van Vrede, een Vredespaleis, jullie inzet voor gerechtigheid. Deel het in Europa, laat Europa zich sterk maken voor de rechten van Palestijnen. Van de Verenigde Staten hoeven we niets meer te verwachten.” Haar noodkreet raakte me en motiveerde me om me meer te verdiepen in wat er speelde in het Midden-Oosten. Ik sloot me aan bij een politieke Midden-Oosten-groep.
Vanaf dat moment ontmoette ik meer joden, meer Israëliërs, meer Palestijnen. Hoorde hun verhalen. Ontdekte mooie onderlinge contacten binnen Israël en de Palestijnse gebieden. Niet alleen haat, maar lichtpuntjes van samenwerking tussen christenen en joden, tussen moslims en joden. Het hielp me nuanceren. Maar mijn blik op de Israëlische politiek kantelde wel. Ik zag een bezetter, die een mensonwaardig beleid voert dat op een deel van de bevolking gericht was. Soldaten die om niets burgers doodschieten. Kinderen ’s-nachts van hun bed lichten. Burgers die een baby spiesen en verbranden.
Politieke leiders zwijgen over deze grove schendingen van mensenrechten, van het internationaal recht waaraan Nederland zich heeft gecommitteerd.
Enkele jaren later zit ik in een vliegtuig dat uit Tel Aviv komt en schuin achter me zit een onrustige groep Israëlische soldaten. Ze spreken luid over Amsterdam, waar ze naar toe gaan om te ontspannen en drugs te gebruiken. Ik hoor het aan. Mijn nieuwsgierigheid is groter dan het lichte gevoel van afkeer dat in me opwelde toen ik me bewust werd van wie er achter me zaten. Een van hen wordt verschillende malen door zijn kameraden tot kalmte gemaand. Ik kijk om en zie de wilde blik in zijn ogen.
Die blik… Wat verschrikkelijk. Het zal je zoon maar zijn. Opgefokt, door hoe hij zich als militair moet gedragen? Wat zou zijn geschiedenis zijn? Wat heeft hij gedaan, vanuit de overtuiging dat Palestijnen zijn vijanden zijn en dat hij voor de rust en vrede in zijn land tot het uiterste mag gaan? Ik heb met hem te doen en een gevoel van afschuw komt over me – over de indoctrinatie en desensibilisering die deze militairen hebben ondergaan. Ze staan op dit moment voor mij symbool voor alle militairen die te goeder trouw voor hun vaderland tegen een ‘vijand’ moeten vechten. Wat doen wij onze jongeren aan? Waarmee vullen wij hun geest, hun hart?
Een vooraanstaande Palestijns-joods-Israëlische delegatie komt op bezoek bij de Tweede Kamer. Het CDA, de organisator, en een VVD-lid zijn de enige Kamerleden die bij het gesprek zijn. De andere partijen schitteren door afwezigheid. De delegatieleden roepen de Nederlandse politici op tot een veel steviger stellingname tegen het Israëlische (apartheids)beleid. Niet veel later komt een joods-christelijke delegatie op bezoek op het CDA-partijbureau. Ook zij drukken ons op het hart om actie te ondernemen.
Al jaren neemt niet alleen de verborgen maar ook zichtbare annexatie door kolonisten, van de weinig overgebleven Palestijnse gebieden, schrikbarend toe. Een Kamermeerderheid houdt de Israëlische regering de hand boven het hoofd en het kabinet doet alles om te zwijgen over het vele en grove onrecht dat een bezetter de bezette bewoners aandoet. Ik herinner me wat ik eerder schreef over macht. Mijn onmacht doet pijn.
Het wordt 2021 en weer laait er een flinke strijd op tussen Israël en de bewoners van Gaza en zelfs hier en daar in steden in Israël en de Palestijnse gebieden. We zien nu live hoe Israël allerlei (burger)gebouwen opblaast. Hoe kinderen vol angst ineengekropen zitten, schuilend bij volwassenen. Een meisje, een kind nog, uit voor de camera haar machteloosheid. Ze wil dokter worden, mensen helpen, maar ze kan niets tegen dit geweld doen. Hartverscheurend. Op internet delen joden van over de hele wereld de video waarin joodse mannen vol vuur ‘Dood aan de Arabieren’ zingen. Vlak naast de Al-Aqsa moskee in Jerusalem.
Maar dan komt, voor mij, het dieptepunt nog. Ik krijg een video gemaild met een toespraak van Miko Peled, de kleinzoon van een van de ondertekenaars van Israëls Onafhankelijkheidsverklaring, en zoon van Mattityahy Peled, generaal in de Zesdaagse oorlog in 1967. Hij verhaalt met documenten hoe niet Egypte de oorlog begon tegen Israël, maar Israël tegen Egypte. “Israël werd niet bedreigd. De generaals wilden de oorlog omdat zij een kans zagen. Israël begon een massieve aanval tegen zijn Arabische buren, tegen Egypte. Omdat het Hoge Commando hun legers wilde uitschakelen en hun land wilde.”
Geen video? Klik hier.
Het was goed uitgekiend, omdat Egypte een van de grootste legers had van de Arabische landen in de regio – en slecht was voorbereid op oorlog. “Het had anderhalf, twee jaar nodig om klaar te zijn voor een oorlog. “Dit is een kans. Wij moeten aangeven en herhalen dat we bedreigd worden, als drukmiddel op de publieke opinie en de regering om ons groen licht te geven.” Mensen wérden bang, de regering werd onder druk gezet – en de generaals kregen groen licht… “In 5 dagen was de oorlog over. Het was een leugen. En al werd dat later toegegeven, het herhalen dat Israël bedreigd werd bleef plakken.”
Het kind in me voelt zich diep bedrogen. Maar dat weegt niet het zwaarst – ik denk aan de zovele oprechte joden, die tot op de dag van vandaag onder hun huid een constant angstgevoel kennen, door deze leugen.., aan de haat die hierdoor is gezaaid in de harten van vele mensen…
Het is tijd om de geschiedenis te herschrijven en het propagandaverhaal – dat tot op heden verteld wordt – te vervangen door feiten. Hoe niet de Arabische landen, maar Israël zélf de agressor was, die in 1967 de oorlog begon tegen haar buurlanden. Dat de gezaaide angst verzonnen was.
Tijd om breed te delen dat het geweld jegens Palestijnen door de
Israëlische overheid, die jaarlijks $3,8 miljard steun van de VS
ontvangt en in het bezit van kernwapens is, door politieke leiders
nimmer gebagatelliseerd mag worden als ware het ‘recht op
zelfverdediging.’
Het is tijd om onder ogen te zien dat in het Midden-Oosten
apartheid-politiek en sluipende genocide plaats vinden jegens
Palestijnen en dat wij vuile handen maken door dat beleid economisch en
politiek te steunen.
Het is tijd om de bezetting te beëindigen.
En het is de hoogste tijd om onze jongeren te leren dat de waarheid op een dag naar boven komt, omdat mensen een geweten hebben, dat zegt dat het creëren van vijanden, het uitsluiten van mensen, het doden van anderen niets oplost. Dat onderdrukking leidt tot wraak en nimmer tot vrede.
Het is tijd om onze medemenselijkheid vorm te geven en onrecht ongedaan te maken. Door recht te doen.
============================
Voor dagelijks nieuws over de benarde situatie van de Palestijnen, zie het Twitteraccount van Sarah Wilkinson.
-----------------------------------------
'Palestijnse volk wordt verdrukt met hulp van zionistische leugens' (16 juni 2020)
'Israëls propaganda verhaal wordt steeds minder geloofwaardig: wereldwijd groeit de kritiek' (o.a. over de oorlog die Israël in mei 2021 voerde tegen getto Gazastrook)
'Palestijn gearresteerd voor verkeersovertreding: in 4 dagen tijd doodgemarteld in gevangenis'
(dit soort zaken wordt in het hypocriete westen niet als terreur
gezien, dat geldt ook voor veel van de volgende links, zoals de eerste 3
volgende......)
'Israël vernielt huizen van Palestijnse families in Silwan en al-Bustan'
'Israël massamoordt door en Palestijnen zijn een niet gelijkwaardige partij'
'Zionisten houden pogrom in Oost-Jeruzalem'
'Racistisch-fascistische aanvallen op Palestijnen in Israëlisch-Palestijnse stad Kafr Qasim'
'Israëls ultra-Orthodox Are Its Latest Neo-fascist Thugs' (een opiniestuk van Gideon Levy)
'Israël moet stoppen met het illegaal etnisch zuiveren van Palestijnen uit het bezette Oost-Jeruzalem' (en zie de links in dat bericht!!)
'Israël gaat wat betreft apartheid nog een heel stuk verder dan destijds het witte minderheidsbewind in Zuid-Afrika''Israël vermoordde doelbewust journalisten' (en zie de links in dat bericht)
'Israël schiet alweer doelbewust op journalisten, westerse collega's onverschillig'
'Israël en VS werken samen in tegenwerken van critici op beleid t.a.v. Palestijnen'
'Facebook:
uit gelekte documenten worden de steeds veranderende regels voor
censuur op dit platform openbaar gemaakt: Facebook als geheime tak van
de VS overheid' (Facebook heeft veel accounts van Palestijnen verwijderd van haar platform, een schande van formaat!!)
'Google Maps veegt Palestijns gebied van de kaart'
'Israël steelt 141 miljoen dollar aan belastinggeld van de Palestijnse Autoriteit'
'Israël verandert West Bank in een chemische afvalbak'
'Israëlische 'Friends Tweet' komt als een boemerang terug met de gruwelen die Israël begaat tegen het verdrukte Palestijnse volk''Palestijnse kinderen hebben recht op leven, vrij van onrecht en onderdrukking' (!!!!)
'Israël houdt 24 uur per dag Palestijnen in de gaten met gezichtsherkenningsapparatuur en hulp Microsoft'
'Israël valt doelen aan in Libanon, Syrië en Irak >> oorlogsmisdaden, zonder één woord van kritiek uit het westen'
'Israël gebruikt sadistisch geweld bij vernietigen Palestijnse huizen in Oost-Jeruzalem'
'Zomaar een paar dagen uit 'het leven' van Palestijnen: vernederingen, beledigingen, vernietiging en moord door Israël'
'Huis van Afgevaardigden VS stemt massaal voor beperking vrijheid van meningsuiting: BDS in de ban en vrijbaan voor Israëls gewelddadig beleid tegen Palestijnen'
'Israël gaat alweer haar boekje ver te buiten in Oost-Jeruzalem'
'Generaal geeft toe: Israël zat achter de coup tegen president Morsi in Egypte' (13 april 2019)
'Palestijnen hebben het recht en de plicht om in verzet te komen tegen de Israëlische terreur' (9 oktober 2017 n.a.v. een artikel geschreven door Gideon Levy) (en zie de links in dat bericht)
'Ankie Rechess (NOS) en de Israëlische 'acties' op de 'Tempelberg': de Palestijnen wilden de boel opjutten en dat is gelukt......' (25 juli 2017)
Hier nog een artikel over Rechess, dit keer van het blog van Stan van Houcke: 'Ankie Rechess. Zioniste als NOS-Verslaggeefster'
'Palestinians Have a Legal Right to Armed Struggle' (21 juli 2017; met mogelijkheid tot vertaling)
'The al-Aqsa Metal Detectors Aren't A Security Measure' (met mogelijkheid tot vertaling)
'Palestinians and Israelis Killed, Hundreds Wounded as Violence Engulfs West Bank'
'Giro d'Italia neemt Jeruzalem als vertrekpunt, een reden voor veel 'lol' op Radio1......'
Hier nog een artikel over Rechess, dit keer van het blog van Stan van Houcke: 'Ankie Rechess. Zioniste als NOS-Verslaggeefster'
'Antisemitisme en Remco Ensel' (15 oktober 2014)
