Wilhelmina stak de hongerende bevolking van West-Nederland in januari 1945 een vals hart onder de riem.........

Gistermorgen in OVT, het onderdeel 'Het spoor terug', het tweede deel van een radio-documentaire over de Hongerwinter in het nog bezette westen van Nederland, de winter van 1944/45. Te horen was o.a. een radiotoespraak van koningin Wilhelmina, die de hongerende bevolking in het westen 'een hart onder de riem stak...' Zij beloofde toentertijd, de bevolking, dat zodra de bevrijding daar was, grote konvooien met voedsel klaar zouden staan, om de nood te ledigen.......

Intussen moest wel de spoorwegstaking, die in september 1944 werd gestart in opdracht van de regering Gerbrandy, gehandhaafd blijven..... De staking die veel te laat, niets meer kon doen aan de deportaties en het leed van het joodse deel van de bevolking, maar die juist wel had gezorgd voor de Hongerwinter....... Bovendien was door handelen van Hitler's stadhouder voor Nederland, prins Bernhard, operatie Market Garden in het water gevallen. Daardoor konden de nazi-Duitsers het westen, het noorden en een groot deel van de oosterse grens in handen houden en zo behalve het onthouden van voedsel voor de bevolking in het westen, ook nog even een groot deel van het jonge communistisch verzet oprollen en uitmoorden...... Bang als Bernhard en Wilhelmina waren, voor de jonge fanatieke verzetslieden, die na WOII waarschijnlijk een veel te grote rol zouden gaan spelen in de politiek, konden de nazi's 'mooi' het vuile werk opknappen voor Bernhard en Wilhelmina* en deze jonge intellectuele verzetsmensen werden zo geëlimineerd, samen met de angst van voorgenoemde twee schoften. Dit paste overigens in het straatje van de geallieerden en vooral in dat van de VS, die toen al vreesden voor een 'domino-effect', een effect waarmee andere Europese staten geïnfecteerd zouden kunnen worden met het 'communistische virus....'

U begrijpt zeker wel, dat er nog een hele Himalaya aan verborgen smerigheden uit die tijd, in gesloten Nederlandse archieven ligt, archieven die waarschijnlijk pas in 2050 zullen worden geopend, als er niet al grote delen vernietigd zijn...... Vernietigd in staatsbelang en om de stabiliteit te waarborgen.......... De gemuteerde Zeeuwse kleiaardappel Balkenende, durfde godbetert als 'geschiedkundige' en premier al eens te stellen, dat bepaalde archieven beter voorgoed gesloten kunnen blijven, lees: vernietigd kunnen worden......

Nog wat 'leuke feiten'  die de revue passeerden: velen gingen op 'hongertochten', barre tochten van ondervoede mensen, die bij boeren, voor hun laatste sieraden, voedsel probeerden los te peuteren. Maar daar bleef het niet bij, boeren eisten vaak seks voor wat aardappelen of bieten, ook verkrachtingen van 15, 16, 17 jarige meisjes en jonge vrouwen, door boeren kwamen maar al te vaak voor...........
Ook boden de vrouwen en vriendinnen van opgepakte mannen, voor de Arbeitseinsatz in Duitsland (dwangarbeid), hun lichaam aan de bewakers van deze partners aan, om zo hun geliefden vrij te krijgen...... Dat zet nog eens extra vraagtekens, bij het kaalscheren van 'nazi-hoeren', vaak door figuren, die tijdens de bezetting juist als collaborateurs en/of zwarthandelaren hadden gefunctioneerd..... Collaborateurs die, toen ze zagen dat nazi-Duitsland aan de verliezende hand was, zich plotsklaps als 'verzetslieden' ontpopten...........

Kortom we zijn flink belazerd na WOII en wat een vieze gore klote zooi hè mensen??!!!

* Die bovendien het parlement na de oorlog aan de kant wilden zetten........

Zie ook: 'Hongerwinter, ook toen gingen baten ver voor op de gezondheid van mensen.......' 

Hongerwinter, ook toen gingen de baten ver voor op de gezondheid van mensen.......

Gisteren in OVT, in ' Het spoor terug', aandacht voor de hongerwinter van 1944/1945. Er werd o.a. een audiofragment afgespeeld, waarin Lou de Jong in 1984 vertelde, dat de Nederlandse premier in ballingschap, Gerbrandy in Londen geworsteld had met de vraag, op te roepen, de spoorwegstaking in Nederland op te heffen, zeker toen bleek, dat het voor de nazi bezetter niet uitmaakte, die liet gewoon het eigen ('nazi-Duitse') materieel op het Nederlandse spoor rijden. 'Niet zo vreemd', dat Gerbrandy worstelde met deze vraag, daar de grote ellende van de hongerwinter was doorgedrongen in Londen. Doorslag uiteindelijk om niet op te roepen, de staking op te breken, was het belang van een intact zijnde spoorweginfrastructuur, voor Nederland na de oorlog. Dit daar de geallieerden de Nederlandse spoorwegen, rails, spoorwegemplacementen en treinen zouden bombarderen, bij het doorrijden van treinen. Volgens mij een uiterst vreemde beredenering, immers de Duitsers zetten, zoals gezegd hun eigen treinen in en de spoorwegemplacementen en rails werden alsnog door de geallieerden gebombardeerd.......

Gevolg van deze hongerwinter: de nazi-Duitsers straften de bevolking collectief (zoals Israël al jaren ook voortdurend doet met de Palestijnen) door het platleggen van allerlei voorzieningen, zoals kleinschalig openbaarvervoer en vrachtvervoer, maar ook de levering van van energie, zoals gas en kolen, mede daardoor was ook voedsel uiteindelijk niet meer te krijgen. Al moet niet vergeten worden, dat in Duitsland zelf honger werd geleden en de Duitsers dus veel van de Nederlandse oogst naar Duitsland transporteerden.....

In totaal 20.000 mensen overleden, als gevolg van de honger en als Gerbrandy werkelijk zo gedacht en gehandeld heeft* , was hij en de rest van het kabinet daar, die het zo te horen erg druk hadden met plezier maken in Engeland, verantwoordelijk voor die hongerdoden.......... Niets nieuws dus, het kiezen voor economische belangen, die dan ook ver voor gaan op een zaak als de volksgezondheid!!!

* Zeer waarschijnlijk, immers hij liet de Nederlandse bevolking meermaals via de radio weten, dat de staking gehandhaafd moest worden..........

Zie ook: 'Wilhelmina stak de hongerende bevolking van West-Nederland in januari 1945 een vals hart onder de riem.........'