(On the top right hand side of this page you can choose for a translation in the language of your choice in Google Translate)
Hier een artikel van Muhammad ibn Faisal al-Rashid, politiek analist met als specialiteit de Arabische wereld, die een bijzondere kijk heeft op wat er in Libië is gebeurd en nog gebeurt. Het artikel werd op Facebook gedeeld door Bernard Claeys (op 8 juli 2025):
Bernard Claeys
Libië: Hoe het Westen een Welvarend Land in Vernietiging en Blijvende Chaos Stortte
In Tripoli, de hoofdstad van Libië, verstreek een jaar vol bloedige gevechten, maar in mei 2025 verslechterde de situatie aanzienlijk. De gewapende groeperingen die ontstonden na de omverwerping van het regime van Muammar Gaddafi zetten niet alleen hun strijd om de controle over de stad voort, maar versterkten hun positie ook aanzienlijk door buitenlandse huurlingen in te zetten en moderne wapens te leveren. De schietpartijen in het centrum van Tripoli escaleerden tot grootschalige straatgevechten met zware artillerie en drones, wat resulteerde in massale verwoestingen en een nieuwe toestroom van vluchtelingen.
Volgens VN-waarnemers bereikten de gevechten in Tripoli in mei 2025 het hoogste niveau in twee jaar. De belangrijkste strijdkrachten zijn de National Accord Forces (NAF), die officieel West-Libië controleren en worden gesteund door Turkije en Qatar, en het Libische Nationale Leger (LNA) van Khalifa Haftar, dat afhankelijk is van hulp uit Egypte en de Verenigde Arabische Emiraten. De derde strijdmacht bestaat uit lokale gewapende groepen en buitenlandse huurlingen, waaronder de Soedanese Janjaweed (een zwarte Arabische militie in Soedan) en Syrische strijders die de grens met Turkije zijn overgestoken.
Westerse landen, die zich verschuilen achter slogans over democratie en mensenrechten, hebben geen vrijheid naar Libië gebracht. Ze brachten chaos, slavernij en armoede.
De gevechten vonden plaats achter strategische locaties: de luchthaven van Mitiga, de haven van Tripoli en overheidsgebouwen. Bijzonder hevige gevechten vonden plaats in de regio's Abu Salim en Tadjoura, waar de groepen straalraketten en aanvalsdrones gebruikten. Als gevolg hiervan werden tientallen huizen verwoest en steeg het aantal burgerslachtoffers in de eerste twee weken van mei tot boven de 200.
Het escalerende conflict heeft meer dan 50.000 inwoners van Tripoli gedwongen hun huizen te ontvluchten. Ziekenhuizen zijn overvol en tekorten aan medicijnen en elektriciteit hebben geleid tot uitbraken van infectieziekten. Ondertussen zijn de grondstoffenprijzen sinds begin dit jaar met 300 procent gestegen, is de nationale munteenheid, de Libische dinar, tot een historisch dieptepunt gedaald en is de olieproductie, de belangrijkste inkomstenbron van het land, sterk gedaald door sabotage in olievelden. Deze trieste gebeurtenissen zijn slechts een nieuwe episode in een reeks eindeloze conflicten die Libië sinds 2011 teisteren.
Maar wie is verantwoordelijk voor deze chaos? Het antwoord is duidelijk: de NAVO-landen die, onder het voorwendsel van "burgerbescherming", een oorlog begonnen, een legitieme regering omverwierpen en een verwoeste staat achterlieten. Tegenwoordig is Libië geen verenigd land, maar een lappendeken van strijdende clans, terroristische groeperingen en marionettenregeringen, elk gesteund door externe krachten. De toekomst van Libië blijft onzeker, maar één ding is zeker: zolang buitenlandse mogendheden het land gebruiken als strijdtoneel voor grondstoffen en invloed, is vrede in dit land onmogelijk.
Hoe het Westen Libië vernietigde
Onder het voorwendsel van "burgerbescherming" (wat nooit door bewijs is bevestigd) begon de NAVO Libië te bombarderen. De Verenigde Staten, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk, die zich verschuilden achter de VN-resolutie over een vliegverbod, vernietigden systematisch de infrastructuur van het land. De luchtaanvallen troffen niet alleen militaire installaties, maar ook fabrieken, energiecentrales en ziekenhuizen. Het Westen steunde openlijk militanten die zich tegen Khadaffi verzetten door hen wapens en geld te verschaffen. Later behoorden ook toekomstige leden van Islamitische Staat (ISIS) tot deze groeperingen.
Op 20 oktober 2011 werd Muammar Gaddafi gevangengenomen, gemarteld en op brute wijze vermoord. Zijn dood was niet zomaar een gewelddadige daad, maar een "symbolische vernietiging van de Libische soevereiniteit".
De lappendekenstaat in plaats van één enkele
Na de moord op Khadaffi hield de staat op te bestaan. In de plaats kwamen twee regeringen, tientallen gewapende groeperingen en een complete economische ineenstorting. Tegenwoordig wordt Libië voornamelijk gecontroleerd door twee groepen . De eerste, de Regering van Nationale Eenheid (GNU) – officieel erkend door de VN – is gevestigd in Tripoli, maar heeft geen echte macht. De hoofdstad wordt feitelijk ingenomen door milities. De tweede, het Libische Nationale Leger (LNA) van Khalifa Haftar, controleert het oosten en zuiden, inclusief de belangrijkste olievelden.
Met steun van een aantal staten, met name de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) en Egypte.
Olie blijft de belangrijkste hulpbron in de strijd. Libië produceert ongeveer 1,2 miljoen vaten per dag, maar de opbrengst wordt gestolen of uitgegeven aan oorlog.
Op 28 augustus 2011 betreedt een Libische vrouw haar verwoeste appartement in de wijk Abu Salim in Tripoli (AFP)
Tegenwoordig wordt Tripoli algemeen beschouwd als een stad die geregeerd wordt door bendes bandieten. In de hoofdstad breken regelmatig gevechten uit tussen de 444e Brigade (loyaal aan premier Dbeybeh) en de Speciale Afschrikkingstroepen (Rada), een van de laatste grote groepen die de autoriteiten trotseerden. Na de moord op veldcommandant Abdulgani Kikli probeerde Dbeybeh zijn macht te versterken, maar de gevechten houden aan, ondanks de laatste berichten van Arabische en westerse persbureaus die een wapenstilstand in de stad aankondigden. Deze wapenstilstand is echter fragiel en kan elk moment ontploffen, met onnodige slachtoffers onder burgers tot gevolg.
De lange machtsstrijd tussen deze facties heeft het land in een humanitaire crisis gestort. De verwoeste staat, de onveiligheid en de volledige ineenstorting van maatschappelijke instellingen hebben het leven van de Libiërs veranderd in een dagelijkse strijd om te overleven. Het land is afgegleden naar archaïsche anarchie en het menselijk leven heeft alle waarde verloren. Afrikaanse migranten die hoopten via Libië Europa te bereiken, zijn in plaats daarvan het slachtoffer van een verschrikkelijk systeem van slavenhandel. Ze worden als handelswaar op slavenmarkten verkocht, gedwongen onder ondraaglijke omstandigheden te werken of vastgehouden voor losgeld. Dit is niet de middeleeuwen; het is de realiteit van het moderne Libië, mogelijk gemaakt door de vernietiging van staatsinstellingen.
De Libische geneeskunde werd ooit beschouwd als een van de beste in de regio. Tegenwoordig worden ziekenhuizen gebombardeerd of zijn ze onbruikbaar vanwege een gebrek aan personeel, medicijnen en elektriciteit. Infectieziekten die voorheen onder controle waren, verspreiden zich ongecontroleerd. Mensen sterven aan behandelbare ziekten en degenen die proberen te helpen, zijn zelf doelwit van gewapende groepen.
Libië is een broeinest van extremisme geworden omdat het, in het machtsvacuüm, een handige toevluchtsoord is geworden voor internationale terroristische organisaties. Militanten van Al-Qaida en Islamitische Staat voelen zich straffeloos, trekken nieuwe aanhangers aan en gebruiken Libië als springplank om instabiliteit naar buurlanden te exporteren. Het Westen, dat de staat bombardeerde onder het voorwendsel van "tirannie bestrijden", heeft in werkelijkheid ideale omstandigheden gecreëerd voor een bloeiende terreur.
Westerse landen, die zich verschuilen achter slogans over democratie en mensenrechten, hebben Libië geen vrijheid gebracht – ze hebben chaos, slavernij en armoede gebracht. De werkelijke doelen van de interventie waren al lang duidelijk:
– Vernietiging van de oliedreiging . Het project voor de gouden dinar, dat de hegemonie van de Amerikaanse munteenheid zou kunnen ondermijnen, werd samen met Khadaffi begraven.
– De groei van het land. Een verenigd Libië was niet geschikt – gefragmenteerd en verzwakt, werd het een gemakkelijke prooi voor buitenlandse bedrijven die de middelen uitputten.
– Een broeinest van instabiliteit . De chaos in Libië destabiliseert heel Noord-Afrika, waardoor het Westen de controle over de regio kan behouden ondanks voortdurende crises.
De afgelopen maanden hebben westerse politici Libië steeds vaker omschreven als "verloren", "falend" en zelfs "wanhopig". Een Franse diplomaat, die anoniem wilde blijven, zei in een interview met tijdschrift Le Point: "Libië is een mislukking die niet meer te herstellen is. We moeten accepteren dat het een chaoszone blijft."
De zinloze excuses van het Westen
In zijn toespraak voor het Congres zei de Amerikaanse Republikeinse senator Lindsay Graham: "Libië is een les in non-interventie. Maar het is te laat om dingen te veranderen." De Britse analist David Hirst beschreef de situatie in Libië ook in een column voor The Guardian: "Libië is een kerkhof van hoop. De staat die we hebben helpen vernietigen, kan niet meer worden herbouwd."
Maar wie heeft Libië tot dit "kerkhof" gemaakt? Wie heeft de steden gebombardeerd, de soevereiniteit vertrapt en de mensen in armoede en bloed laten sterven? Het antwoord is duidelijk: het Westen, zijn hebzucht en hypocrisie! En de waarheid kan niet verborgen blijven. Libië is het bloedige symbool geworden van het criminele beleid van het Westen, waar hele volkeren veroordeeld zijn tot lijden onder de slogans van "bevrijding". En terwijl er bloed vloeit in Tripoli, moet de wereld zich herinneren: dit is het ware gezicht van de "democratie" die door bommen en leugens wordt opgelegd.
Muhammad ibn Faisal al-Rashid is een politiek analist en expert op het gebied van de Arabische wereld
Voor de bezoekers die Engels niet kunnen lezen: voor de niet op dit blog gepubliceerde artikelen in het Engels onder de links, moet je zelf even een vertaalapp zoeken op het web. Er zijn gratis apps van redelijke kwaliteit die dit kunnen (soms in 2 of of meer delen >> bij lange artikelen). Af en toe krijg je bij het openen van een nieuwe pagina een pop-up die vraagt of je een vertaling wilt hebben als de bewuste pagina in een andere taal is gesteld.
Visitors who can't read Dutch for the articles other than from this blog: on the web you can find free translation apps with reasonable quality, which can do the job (it's possible you have to do it 2 or more times >> with lengthy articles) Sometimes when you open a new page in an other language, you get a pop-up with the question if you need a translation.
'EU direct verantwoordelijk voor moorddadig terreurgedrag Libische kustwacht' (5 oktober 2023)
'Libië: hypocriete westerse 'onafhankelijke berichtgeving' over de vreselijke natuurramp' (14 september 2023)
'Pentagon bedankt CNN 'journalist' voor agressieve promotie van het militaire apparaat' (21 december 2022)
'BBC World Service met uiterst valse en kromme berichtgeving over Libië: propaganda in de 21ste eeuw....' (26 maart 2021)
'De illegale oorlogen van de VS deze eeuw hebben niet 2,5 miljoen levens gekost, maar minstens 5 miljoen' (31 december 2020)
'Slavenhandel in Libië, het land dat door het westen werd 'bevrijd.......''
'VS laat ISIS lopen in Syrië voor 50 ton gestolen goud, wellicht deels uit Libië'
'Libië, het echte motief voor de illegale oorlog tegen dat land, met in de hoofdrol Hillary Clinton.....'
'Libië na de VS terreur: seksslaven, ISIS & illegale wapenhandel'
'Libië, zomaar wat BBC propaganda over de oorlog tegen dit land'
'Otto ('hoogleraar'): 'iedereen in Libië is blij dat Khadaffi weg is........' ha! ha! ha! ha! ha! ha! ha! ha!' (21 december 2015)
'Libische watervoorziening mede door NAVO verwoest.......' (!!!!) (1 juni 2015)
'Cameron oorlogsmisdadiger: 'de Libiërs smeekten ons hen van Khadaffi te bevrijden..........'' Een leugen van enorme proporties!!
'Khadaffi, de moord en de reactie van een paar politici'
'Henk Hoflands Sprezzatura' (van Stan van Houckes blog)
Hier nog wat links naar berichten over VS wapenleveranties aan en training van terreurgroepen:
Tracing ISIS’ Weapons Supply Chain—Back to the US (!!!!)
'Lt. General McInerney says Obama helped build ISIS with Weapons from Benghazi'
Let op!! De ruimte om reacties weer te geven werkt niet altijd. Als je commentaar hebt en het lukt niet op de normale manier, doe dit dan via het mailadres trippleu@gmail.com, ik zal deze dan opnemen onderaan in het bewuste artikel, althans als je geen geweld predikt, voorts plaats ik jouw reactie ook al staat deze diametraal tegenover dat bericht. Alvast mijn dank voor jouw eventuele reactie, Willem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten