SP verlies is te danken aan de politieke koers van deze 'socialistische partij'

Mahmut Erciyas, voormalig SP raadslid in Oss en ex-SP lid van provinciale Staten in Noord-Brabant, schreef gisteren een brief in het Brabants Dagblad, door mij overgenomen van Doorbraak (voor artikelen van Doorbraak, zie ook de blogs die ik volg, onderaan deze pagina).

Volkomen terecht stelt Erciyas dat de SP teveel de oren laat hangen naar een fascistische beweging als de PVV of de fascisten van Forum voor Democratie, ofwel door extreem rechtse standpunten over te nemen in de hoop kiezers te winnen..... Het toppunt op dit gebied is de fractievoorzitter van de Arnhemse SP, Gerrie Elfrink, die vorige week maandag meedeed aan een demonstratie georganiseerd door Constant Kusters, de psychopaat die voorman is van de Nederlandse Volks-Unie...... Meermaals heeft Elfrink aangegeven e.e.a. geen probleem te vinden....... (op een ander tijdstip zal ik hier een bericht aan wijden) 

Voorts stelt Erciyas dat de SP teveel heeft ingezet op het afbreken van de macht van de EU, terwijl de SP een andere EU zou moeten voorstaan, dus een echt democratische EU dat niet de belangen van het neoliberalisme behartigt, maar die van de burgers in de EU (zie ook de wil van de EU om het TTIP verdrag getekend te willen krijgen, terwijl dat vrijhandelsverdrag in het belang is van de grote ondernemers en recht ingaat tegen de belangen van de burgers.......) Ofwel we zouden een EEG 2.0 moeten hebben, echter daar is Erciyas het niet mee eens, nee hij ziet een afgezwakte versie van de huidige EU als oplossing, een democratisch gekozen EU met een sociaal gezicht.... Ongelofelijk dan tegelijkertijd te zien dat de gezichten van de EU lidstaten (en daarmee de EU) steeds fascistischer 'gekleurd raken.....'*

Erciyas is wat het voorgaande betreft behoorlijk dom bezig, immers de grote landen in de EU zullen nooit instemmen met een dergelijke EU...... 

Vreemd en een enorme misser is het feit dat Erciyas vergeet te melden dat de SP al weken voor de verkiezingen werd genegeerd en gedemoniseerd door de reguliere media, alsof dat handelen, zelfs door de zogenaamd onafhankelijke NOS, geen invloed heeft gehad op het stemgedrag voor de EU verkiezingen...... De NOS en anderen die volop propaganda maakten voor PvdA grootoplichter Timmermans...... 

Lullig van Erciyas dat hij commentaar levert op de wil van de SP een ziekenfonds te introduceren als tegenwicht voor de kapitaal verslindende zorgverzekeraars...... Verzekeraars die bovendien de macht hebben om ziekenhuizen te sluiten (in feite door machtsmisbruik!).... Bovendien beseft Erciyas niet hoeveel mensen zorg mijden daar ze te weinig inkomen hebben om zich goed te verzekeren en daarmee uiteindelijk in grote problemen komen, niet zelden eindigend in een ziekenhuisopname of zelfs de dood..... (dat laatste is dan wel weer goed voor de inhumane, op grote winsten beluste zorgverzekeraars; ze maken zogenaamd geen winst, echter er liggen miljarden op de planken, waarmee men gegarandeerd op de beurs speculeert........)

Gelukkig is er goed te leven met de conclusie die Erciyas aan het eind van zijn betoog trekt, waarin hij niet nog eens over zijn visie aangaande de EU schrijft.

Het Probleem van de SP is haar politieke koers

Het gaat niet goed met mijn SP. En dit doet velen pijn. De electorale tegenslagen die de partij te verwerken heeft gehad, hebben weinig te maken met lage opkomstcijfers, maar vooral met haar koers. De poging om via een meer “volkse”, gecombineerde strategie van sociaal-economisch progressivisme én cultureel conservatisme de weg omhoog te hervinden mislukt zienderogen. De SP staat op een kruispunt en moet keuzes maken.



Tweeslachtig

In een situatie van opkomende, reële dreiging van extreem-rechts in Nederland en de rest van Europa is maar één houding passend: deze onderkennen en bestrijden. Het is een illusie om te denken dat socialisten met het inspelen op thema’s die vooral door nationalisten worden gebezigd – vluchtelingen, arbeidsmigratie en Europa – zonder authentieke analyses en oplossingen, electorale winst kunnen boeken.

Toch geloofde de SP in deze illusie. Partijstandpunten rondom deze thema’s zijn de afgelopen jaren tweeslachtig geweest. Ze bevatten progressieve elementen, maar ook concessies aan rechts, en waren daarom moeilijk te verteren. We hebben geroepen dat de multiculturele samenleving “als ideaal is mislukt”. We herhalen de fouten die we hebben gemaakt jegens Turkse en Marokkaanse gastarbeiders door Poolse arbeiders buiten de deur te willen houden, in plaats van hen zichtbaar te ondersteunen in hun hunkering naar en strijd voor een beter bestaan. Via een omweg pleiten we voor hetzelfde als Baudet en Wilders – strikte regulering van de arbeidsmigratie – zij het dat we aantekenen dat een dergelijk beleid ook in het voordeel is van Poolse arbeiders en hun herkomstland. We zijn niet principieel tegen vluchtelingendeals met Noord-Afrikaanse landen, in de geest van de deal met Turkije, terwijl we weten dat vluchtelingen nooit humaan zullen worden opgevangen in het Afrikaanse kustgebied.

Ander Europa

Rond Europa zien we een vergelijkbare houding. We zijn EU-kritisch en verdedigen de natiestaat met de leuze “Brussel niet de baas”. De kern van onze EU-kritiek zou echter niet gebaseerd moeten zijn op de angst dat Den Haag macht verliest, maar op het gegeven dat de Unie een neo-liberaal en ondemocratisch project is. En daarbij zouden we direct perspectief moeten schetsen door aan te tekenen dat we een democratisch en sociaal Europa met vervagende grenzen – kortom een Ander Europa – altijd zullen verkiezen boven een achter de dijken verscholen samenleving.

Ook onze terminologie heeft regelmatig een conservatieve bijsmaak. We blijven halsstarrig de term “elite” gebruiken, terwijl deze inmiddels volledig is gekaapt door extreem-rechts dat hiermee verwijst naar vermogende én niet-vermogende “kosmopolieten” en andere zogenaamde “verraders” van de Nederlandse culturele eigenheid. Dit terwijl termen als rijk en arm, baas en arbeider toch meer passen in onze kijk op de wereld. Daarnaast onderschatten we de politieke potentie van het opkomende activisme in bijvoorbeeld feministische en anti-racistische hoek en zetten we dit weg als identiteitspolitiek. We focussen ons te veel op one issue-campagnes, zoals het Nationaal Zorgfonds, waarvan we de impact overschatten.

Afgestraft

Bovengenoemde standpunten en stijl zijn niet de producten van het politieke toeval. Zij passen in de sociaal-conservatieve strategie van de afgelopen jaren. De partijtop hoopte met een linkse opstelling ten aanzien van sociaal-economische onderwerpen en een conservatief perspectief op vluchtelingen, arbeidsmigratie en de EU een nieuw en groter kiezerssegment achter zich te krijgen. Gemikt werd op een archetypische, boze witte kiezer die zich nu nog in de invloedssfeer van PVV en Forum voor Democratie zou bevinden. Betwijfeld moet worden of dit kiezerstype bestaat; in de grote, hyperdiverse steden vormt dit in ieder geval niet de meerderheid. Deze sociaal-conservatieve koers is faliekant aan het mislukken, met als nieuw dieptepunt de uitslagen van de Europese verkiezingen.

Het kon ook niet anders lopen. De koers is gestoeld op een miskenning van de realiteit van het electoraat én het eigen kader. Het feit dat ruim 40 procent van het SP-kader zich tegen vluchtelingendeals à la Turkije keerde, was een duidelijk waarschuwingssignaal. Kiezers straften vervolgens de doorzichtige poging om van twee walletjes te eten hard af bij de laatste verkiezingen. Niet de kiezers die thuis bleven, maar progressieve kiezers die een samenhangend alternatief willen dat rechtvaardig is voor witte en zwarte Nederlanders, Poolse bouwvakkers én Afrikaanse vluchtelingen. De conservatieve kiezersgroep die de SP hoopte aan de haak te slaan, hapte niet toe en koos voor het origineel: vooral Forum voor Democratie en in mindere mate PVV. 
Daarmee is de overwinning van met name de PvdA en GroenLinks bitter genoeg mede gefundeerd op de haperende nationaal-linkse strategie van de SP.

De huidige koers van de SP moet op tafel worden gelegd en vanuit de partijbasis op een open wijze worden besproken. Dit is een absolute voorwaarde om het tij te keren. Een einde aan de tweeslachtigheid en een ruk naar links vormen in mijn ogen de enige weg om uit het dal te klimmen. We moeten bouwen aan een verbindend en internationalistisch socialistisch alternatief in een tijd van mondiale ecologische vernietiging, nationalistische heropleving en brute economische onrechtvaardigheid. Van de SP een knooppunt maken van verzet tegen het neo-liberalisme en extreem-rechts; een alliantie van vakbondsactivisten, anti-racisten, feministen, milieu-, vredes- en mensenrechtenactivisten. Dit is een moeilijke, maar niet onmogelijke opgave. Daartoe heeft de SP voldoende veerkracht en creativiteit binnen haar gelederen.

Mahmut Erciyas

(Erciyas was raadslid voor de SP in Oss van 2003 tot 2007 en van 2011 tot 2016, en lid van de Provinciale Staten in Brabant van 2007 tot 2010. Dit artikel verscheen eerder vandaag//////////////////////////////////////  in het Brabants Dagblad.)

Labels: Actiebeweging Linkse partijen Nationalisme Rechtse opiniemakers

==============================================
* Nu zijn de fascistische partijen , plus de PVV (geen partij maar een beweging, met maar 1 lid: Wilders) in woord nog tegen de EU, maar reken gerust dat dit verandert als de fascisten zien dat ze de grootste fractie in de EU kunnen vormen...... (de natte droom van de fascisten is een door hen bestuurde EU......)

Aan de labels ook toegevoegd 'CETA', het intussen al van kracht zijnde vrijhandelsverdrag met Canada en het label 'ISDS', de geheime rechtbank voor deze vrijhandelsverdragen, waarbij landen door bedrijven kunnen worden aangepakt als zij bijvoorbeeld producten van dat bedrijf verbieden in eigen land...... De praktijk van dergelijke verdragen toont aan dat afzonderlijke landen bijna altijd aan het kortste eind trekken en naast het betalen van een boete, de producten moeten toestaan op hun binnenlandse markt..... Zie verder ook de berichten onder het label EU verkiezingen. Let wel: na een aantal berichten volgend op labels als 'TTIP' wordt het laatst gelezen bericht telkens herhaald, dan onder dat laatst gelezen bericht even opnieuw op het gekozen label klikken, enz. enz.