'Groot-Brittannië' (wat er nog groot is aan Brittannië is me niet geheel duidelijk, niet letterlijk en niet figuurlijk) heeft onder de neoliberale regering van de Tories (of: 'Conservatieve' Partij) een onmenselijk bezuinigingsprogramma uitgevoerd, waardoor het arme deel van de Britse bevolking onevenredig hard werd getroffen. Gevolg van deze bezuinigingen o.a.: een nooit eerder gezien aantal mensen, dat zich het leven heeft benomen, ofwel een ongeziene piek in het aantal suïcides........
Vickie Cooper en David Whyte hebben een boek over deze inhumane bezuinigingen geschreven, onder de titel 'The Violence of Austerity'. Dat geweld zien de schrijvers bijvoorbeeld in het grote aantal huisuitzettingen, die velen al niet meer opvallen, het is 'een normaal verschijnsel' in de Britse straten geworden...... Zoals ook daklozen, de voedselbanken, bedelen en de suïcide epidemie 'een normaal verschijnsel' zijn geworden in de Britse straten (hetzelfde geldt overigens voor Nederland: leve het ijskoude, inhumane neoliberalisme!!)........
De onderlaag werd en wordt onevenredig hard geraakt met deze bezuinigingen. Verder wijst men in het boek op de vernederingen en degradatie die kinderen ten deel vallen, waarmee deze kinderen gestigmatiseerd worden (armoede zorgt bij kinderen voor een trauma, dat ze hun leven lang niet meer kwijt raken..).
Dagelijks gaan in GB meer dan 4 miljoen kinderen met honger naar school, waar men deze kinderen van voedsel voorziet...... Niet de situatie thuis wordt verbeterd, maar het gevolg van die armoede wordt met een pleister weggeplakt, een pleister die voor alle andere kinderen duidelijk zichtbaar is en waarmee ze hun onfortuinlijke leeftijdsgenoten pesten......... In de vakanties lijden deze kinderen dus 'gewoon' honger en dat anno 2017 in een rijk westers land........
Twee andere schrijvers, David Stuckler en Sanjay Basu stelden in hun boek 'The Body Economic: Why Austerity Kills?', dat wanneer men bezuinigingen zou onderzoeken als medicijnen, deze zouden worden afgekeurd..............
U begrijpt dat er niet veel uitleg nodig is, om aan te tonen, dat deze bezuinigingen op den duur, door misdaad, frustraties, geweld enz, de maatschappij een veelvoud zullen kosten, dan de opbrengsten die werden behaald met deze bezuinigingen (tenzij men ommuurde getto's creëert, waar de onderlaag van de maatschappij wordt opgesloten, veel westerse politiekorpsen 'lopen al stage in Israël, om zo te leren, hoe men getto's in de hand kan houden en 'terreur' tegen kan gaan, 'terreur' veroorzaakt door ongebreidelde overheidsterreur....)..... Al moet ik toegeven dat mensen die zich uit wanhoop het leven hebben benomen, in de toekomst geen cent meer kosten en niet in opstand zullen komen.......
Het volgende artikel komt van the Canary:
An
eye-opening book has given the Tories’ austerity programme a whole
new meaning
Austerity
has been at the heart of politics in the UK since the 2008 global
financial crash; in particular since the Conservative party took
control in 2010.
And
the book The
Violence of Austerity from
Pluto Press persuasively shows why. Through its collection of essays,
editors Vickie Cooper and David Whyte argue that [p.2]:
People
most affected by austerity cuts are not only struggling under the
financial strain but are becoming ill, physically and emotionally,
and many are dying.
The
book lays out how the government justifies its “violent” policy;
who the policy affects and its impact; and it presents what really
lies behind the neoliberal agenda of austerity and how we can oppose
it.
Chillingly
normal
One
thing the book comments on is how violence occurs through apparently
harmless forms [p.3]:
The
routine order and administration involved in, for example, seeking
asylum or determining whether a person is legally homeless can have
lasting and damaging effects whereby the failure to properly support
people exacerbates and reproduces other violent circumstances in
their lives. These routine administration practices are not always
identified as violent; but they are.
It
argues that the way violence is carried out through legitimate means,
makes it seem normal [p.24]:
Perhaps
we have become so accustomed to the ease with which people are
evicted and become homeless, or to the food banks, the street-begging
and the epidemics
in suicides, that we do not make the most obvious observations: that
the age that we live in is one in which the political violence of the
state is becoming normalised.
And
because of this normalisation, people don’t always see the
violence.
Four-part
exploration
The
book explores how violence has occurred in four parts.
In
Part I, Deadly
Welfare,
the book looks at groups of people unduly hit by austerity. It also
highlights how government work programmes can enable employers to
ruthlessly exploit unpaid volunteers. But soaring suicide rates show
the worst impact of austerity, which has been on mental health.
Part
II walks through how austerity has amplified poverty. And it points
to some very visible examples, such as the rising number of food
banks. It touches on non-tangible impacts such as the stigma of
poverty, which is also discussed in Chapter Six of Part I, The
Degradation and Humiliation of Young People.
And the “othering” in the media has made this stigma worse. These
are all signs, the book argues, of symbolic violence.
Parts
II and III present an overview of how state regulation and state
control is slowly erasing social protections; while taking the means
to oppose austerity out of public control. For instance, the
shrinking social housing stock and lack of rent controls have led to
a violent process of evictions. And law enforcement are now policing
peaceful protestors by using counter-terrorism methods. Austerity is
also no longer just a policy, its been turned into law, forcing local
authority actors to carry out its violent agenda [p.185]:
Law-sterity
always involves the threat of the state imposing fines upon local
government officials, which can ultimately lead to prison sentences.
The
neoliberal agenda of austerity and what to do about it
Mary
O’Hara, who authors the first chapter, quotes David Stuckler and
Sanjay Basu who wrote the book The
Body Economic: Why Austerity Kills?.
They wrote in The
New York Times saying:
If
austerity were tested like medication in a clinical trial, it would
have been stopped long ago…
But
the government remains committed to its austerity agenda. The editors
say its motive is to stabilise the economy in a way that
benefits the rich. It does this by growing inequality and
privatisation, which will end in the permanent disassembly of
the state.
This
is not something that members of the public have to accept however.
The book notes examples where countries have rejected austerity, like
Iceland, which happened on the back of public protest. And activists
have taken many successful legal actions against the government due
to its unreasonable measures.
The
book is enlightening and an education. And it’s a very accessible
read, so that ultimately
the violence of austerity is plain to see.
Get
Involved!
– Read more Canary arts
reviews.
Become
a Canary member to support fearless independent journalism
==========================
en: '
Theresa May hoort in de gevangenis, aldus ex-Tory lid Reynolds'
