Europese 'Hof van Justitie' eist dierenmartelingen voor cosmetica. Aandacht voor wolven, plus een petitie om von der Leyen af te zetten als voorzitter Europese Commissie

(On the top right hand side of this page you can choose for a translation in the language of your choice in Google Translate)

Dacht dat ik van m'n stoel donderde toen ik onlangs een bericht van Peta Nederland onder ogen kreeg >> het Europese Hof van Justitie eist van cosmeticamaker Symrise AG dat het twee van de producten moet testen op dieren, die testen bestaan uit het zinloos martelen van dieren...... Daarmee is het eerdere verbod van tafel dat de EU na enorme petities uitvaardigde op het testen van dieren voor cosmeticaproducten..... 

Deze testen zijn volkomen waardeloos, immers bijvoorbeeld een rat is nog geen mens...... Tegenwoordig is er een veel slimmere manier om uit te maken of bepaalde producten slecht zijn voor de mens, digitaal gemaakt met computerprogramma's, onderzoek met onder andere gebruikmaking van bekende feiten over schadelijkheid van verschillende stoffen, dit onder 'de noemer' 'Research Modernisation Deal' (RMD), de uitkomsten van dergelijk onderzoek zijn voor de volle 100% betrouwbaar!! Vergeet daarnaast niet dat men ook proeven kan uitvoeren op menselijke stamcellen!!

Vergeet bij dit alles niet dat in Nederland bijvoorbeeld eerder jaarlijks een ongelofelijk aantal proefdieren werd vermoord, zonder dat er een proef op hen was uitgevoerd, daaronder honden, katten en apen.......* (hoe inhumaan kan een 'mens' zijn??)

Op zeker dat von der Leyen blij is met de uitspraak van het Europese Hof, niet voor niets ook wensen zij en haar corrupte commissie niets te doen tegen lange afstandsveetransporten naar buiten de EU, ondanks dat het EU parlement voor het grootste deel wel voor was..... (terwijl dat parlement nog een enigszins democratisch karakter heeft, dit in tegenstelling tot von der Leyen en haar corrupte commissie-bende!!) 

Schunnig ook dat von der Leyen geen moeite heeft met de hel op aarde voor dieren genaamd pelsfokkerijen, waar dieren groot en dood worden gemarteld.... Om nog maar te zwijgen over die andere enorme dierenhel, aangeduid als 'intensieve veehouderij', waar die langeafstandstransporten van zojuist alles mee te maken hebben en waar een enorme smak belastinggeld (ook van ons uiteraard) in wordt gestoken, dit in de vorm van de EU landbouwsubsidie.... (vergeet verder niet dat die 'arme boeren' in ons land, figuren die vooral 'produceren' voor het buitenland, gemiddeld netto € 250.000,-- per jaar verdienen!!!)

Verder is von der Leyen voor het afschieten van wolven, ze zei wel dat wolven goed zijn voor de 'soortenveelvuldigheid', maar dat bij overlast, dus als ze 'nutsdieren' aanvallen, wolven moeten worden afgeschoten..... Ondanks dat dit totaal onzinnig is, alsof die autocratische dweil niet weet dat de plekken van afgeschoten wolven zo weer worden ingenomen door andere wolven..... Maar ja, 'mevrouw' von der Leyen heeft nu eenmaal veel meer met het enorme aantal lobbyisten in Brussel**, zoals die van boeren en jagers die wolven willen vermoorden....

Trouwens heel dom van boeren en bijvoorbeeld schaapsherders, daar in de meeste landen de door loslopende honden vermoorde 'nutsdieren' niet worden vergoed en die door wolven wel..... Vandaar ook dat men met de leugen komt dat het vooral wolven zijn die hun dieren doden en de reguliere media hard meeblazen in deze leugen, want ja loslopende honden zijn niet sensationeel, wolven daarentegen wel zoals je ongetwijfeld begrijpt.......

Dat was het nog niet beste bezoeker, dezelfde Europese Commissie heeft besloten om het zwaar kankerverwekkende en hormoon verstorende glyfosaat (de werkzame stof in Roundup) nog eens 10 jaar lang toe te staan..... Terwijl deze commissie zich naar de burgers toe voordoet alsof het alleen maar opkomt voor het welzijn van die burgers en duurzaam bezig is..... (de brutaliteit en het openlijk bedonderen van de burgers >> waar haalt het ondemocratisch corrupte geteisem in Brussel / Straatsburg het gore lef vandaan??!!!)

Er zijn intussen al zo enorm veel redenen om uit de EU te stappen dat je je afvraagt waar von der Leyen in godsnaam mee bezig is..... Vergeet niet dat de EU zonder Nederland alsnog niet zonder ons land kan, dit vanwege onze enorm goede infrastructuur en ligging in een delta die het land heeft gemaakt tot het EU doorvoerland!! 

Nederland is met de verplichting tot dierproeven ook nog eens flink geschoffeerd daar ons land (je gelooft het niet)  inzet op de Transitie Proefdiervrije Innovatie (TPI) om tot een proefdiervrije maatschappij te komen.... Al moet ik zeggen dat demissionair kristen minister Adema met zijn handelen heeft aangegeven dat dit een enorme leugen is***, het is als het groenwassen dat de grote bedrijven doen, maar in dit geval het groenwassen van foute politiek, iets waar aartsleugenaar en bedrieger Rutte, godbetert onze premier, ook erg goed in is.... (bewijzen te over!!)

Maar laten we beginnen met von der Leyen, deze corrupte plagiaatpleger is al heel ver over de houdbaarheidsdatum en dient als de bliksem op te zouten naar haar thuisland!! Verderop vindt je links naar een petitie die is bedoeld om von der Leyen weg te krijgen, lees en teken deze ajb en geeft het door aan familie, vrienden en bekenden!!

NEXIT NU!! (dan wel zo snel mogelijk)

Hier een petitie van Peta tegen dierproeven voor cosmetica, lees en teken deze ajb (en geeft het door aan familie, vrienden en bekenden): 

De uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie vernietigt het verbod op dierproeven voor cosmetica

Geplaatst op 23 november 2023 om 3:08PM door Esther DeJong

22 november 2023: uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie vernietigt het verbod op dierproeven voor cosmetica

Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft een uitspraak gedaan tegen de fabrikant van cosmetica-ingrediënten Symrise AG, die een besluit ongedaan wilde laten maken dat het bedrijf verplichtte cosmetische ingrediënten op duizenden dieren te testen.

Dit vernietigende vonnis heeft een lachertje gemaakt van het rechtssysteem  door het ooit baanbrekende EU-verbod op dierproeven voor cosmetica effectief te vernietigen.

Waar ging de zaak over?

Symrise AG, een Duitse fabrikant, kreeg van het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA)  de opdracht om twee van zijn zonnebrandingrediënten op duizenden dieren te testen. Symrise betwistte het standpunt van ECHA voor de Kamer van Beroep van ECHA, en PETA International Science Consortium Ltd kwam tussenbeide ter ondersteuning van Symrise tijdens de hoorzitting. De Kamer handhaafde het oorspronkelijke besluit, maar met de steun van het Science Consortium ging Symrise in beroep bij het Hof van Justitie van de Europese Unie. Lees de onderstaande blogpostupdates voor meer informatie over de zaak en de betrokkenheid van PETA.

Wat betekent de uitkomst voor dieren?

In één klap heeft de rechtbank duizenden ratten, konijnen en vissen veroordeeld tot gruwelijk lijden en een zekere dood door wrede testen, en het baanbrekende verbod op dierproeven voor cosmetica waardeloos gemaakt.

Muizen, ratten, konijnen en vissen worden nog steeds gedwangvoederd met cosmetica-ingrediënten om te voldoen aan de wettelijke vereisten onder de REACH-chemicaliënverordening.

Wij veroordelen het Hof van Justitie van de Europese Unie voor het negeren van het doel van het verbod op dierproeven voor cosmetica, namelijk ervoor zorgen dat alleen superieure, niet-dierlijke methoden worden gebruikt om de veiligheid van cosmetica te beoordelen.

Wat nu?

PETA zal volharden in haar werk ter bescherming van zowel dieren als van het recht van Europese burgers om dierproefvrije cosmetica te kopen, en zal sterk blijven, ook al lijken ECHA en het Hof van Justitie van de Europese Unie onverschillig tegenover moderne normen en waarden.

Jij kunt helpen druk uit te oefenen op besluitvormers. Stuur een bericht naar de Europese Commissaris voor Milieu en vertel hem wat je vindt van de praktijk van het vergiftigen en doden van dieren in wrede en onbetrouwbare testen:

Kom in actie tegen cosmeticatests op dieren

 

Update (22 november 2022): Op 22 november werd het EU-verbod op het testen van cosmetica op dieren verdedigd voor het Hof van Justitie van de Europese Unie, toen Symrise AG haar zaak naar voren bracht tegen de eis van het Europees Agentschap voor chemische stoffen dat twee ingrediënten, veel gebruikt in zonnebrandcrème, worden getest op 5500 dieren.

PETA wetenschapsbeleidsmanager dr. Julia Baines was aanwezig om juridische experts in de zaak bij te staan. Door naar de rechter te stappen, roepen we de EU op om het verbod op wrede en ineffectieve dierproeven te handhaven.

De uitkomst van de precedentscheppende zaak zal niet alleen van invloed zijn op de dierproefvereisten voor 2-ethylhexylsalicylaat en homosalaat, maar zal ook duidelijkheid verschaffen over hoe de regelgeving van Registratie, Evaluatie, Autorisatie en Restrictie van Chemicaliën (REACH) zal worden geïnterpreteerd voor alle cosmetische ingrediënten.

Het handhaven van het verbod op dierproeven voor cosmetica zou betekenen dat REACH niet kan worden gebruikt om het te ondermijnen, dat dierproefvrije bedrijven hun producten niet hoeven te herformuleren of op zoek hoeven te gaan naar alternatieve leveranciers. Het zou betekenen dat Groot-Brittannië, Australië en andere landen met een beleid gebaseerd op de EU verbod een krachtige boodschap ontvangen tegen het gebruik van mazen in de wet.

Het publiek verwerpt op overweldigend wijze de wreedheid van dierproeven: meer dan 1,2 miljoen EU-burgers steunden een Europees Burgerinitiatief waarin de Europese Commissie werd opgeroepen het verbod op het testen van cosmetica op dieren te beschermen en te versterken.

Update (19 augustus 2021): Dierproefvrije cosmetica worden bedreigd sinds het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA) en de Europese Commissie voor het eerst hun beleid aankondigden om dierproeven voor cosmetica-ingrediënten te eisen. PETA-entiteiten hebben dit beleid bij elke gelegenheid bestreden.

Toen Symrise AG in 2018 de eis van ECHA betwistte dat twee ingrediënten op 5500 dieren zouden worden getest, kwam PETA International Science Consortium e.V.  tussenbeide in de zaak voor de Kamer van Beroep van ECHA. Nu heeft Symrise de beslissing voorgelegd aan het Hof van Justitie van de Europese Unie, en het Science Consortium is opnieuw geaccepteerd als tussenpartij in deze precedentscheppende zaak.

PETA is verheugd dat het beleid van de Europese Commissie en ECHA – dat het  EU-test- en marketingverbod voor cosmetica heeft ondermijnd door te eisen dat cosmetica-ingrediënten op dieren worden getest – ter discussie wordt gesteld.

Het is een schande dat de aangevraagde dierproeven voor deze twee ingrediënten slechts het topje van de ijsberg zijn. Maar PETA juicht het toe dat Symrise deze zaak voor de rechtbank heeft gebracht.

Origineel bericht:

Twee onlangs gepubliceerde besluiten van de Kamer van Beroep van het Europees Agentschap voor chemische stoffen (ECHA) oordeelden dat ingrediënten die uitsluitend in cosmetica worden gebruikt, op dieren mogen worden getest onder de verordening Registratie, Evaluatie, Autorisatie en Beperking van Chemische stoffen (REACH). Testen op dieren voor cosmetische ingrediënten zijn in de EU sinds 2013 verboden op grond van de Cosmeticaverordening, maar deze besluiten – een grove verkeerde interpretatie van de wet – zullen fabrikanten en regelgevende instanties feitelijk in staat stellen het verbod te negeren.

Dit is wat er is gebeurd, wat het voor dieren zal betekenen en wat er kan worden gedaan om hen te helpen.

Wie lijdt hieronder?

Als direct gevolg van deze beslissingen moeten er meer dan 5.500 ratten, konijnen en vissen worden gebruikt in nieuwe test, van wie sommigen tijdens de zwangerschap dwangvoeding met een cosmetisch ingrediënt zullen krijgen voordat zij en hun ongeboren nakomelingen worden gedood en ontleed.

Deze besluiten openen ook de deur naar meer dierproeven in het kader van REACH. Elk jaar bevatten honderden cosmeticaproducten ingrediënten die nieuw zijn op de markt, waarvoor in de toekomst mogelijk testen in het kader van REACH geëist gaan worden, wat ten koste gaat van duizenden extra dierenlevens.

Wat zijn de ingrediënten?

De cosmetica-ingrediënten die centraal staan in dit hoger beroep – 2-ethylhexylsalicylaat en homosalaat – worden gebruikt in zonnebrandmiddelen en andere cosmetica om ultraviolette B (UVB)-stralen van de zon te absorberen.

Veel fabrikanten en merken zullen waarschijnlijk door deze beslissingen worden getroffen, dus het is van cruciaal belang dat consumenten de doorzoekbare, online en wereldwijde “Beauty Without Bunnies”-database van PETA US gebruiken van bedrijven die weigeren toe te staan dat hun producten waar dan ook ter wereld op dieren worden getest om welke reden dan ook.

Bedrijven die door PETA US als dierproefvrij zijn gecertificeerd, voeren geen dierproeven uit voor ingrediënten, formuleringen of eindproducten en beloven dit in de toekomst ook niet te zullen doen.

Koop dierproefvrij

 

Moeten deze ingrediënten echt op dieren worden getest?

ECHA stelt dat de testen nodig zijn om de veiligheid aan te tonen voor werknemers die de stof vervaardigen of hanteren, maar het testen van deze cosmetische ingrediënten op duizenden dieren zal de werknemers niet helpen beschermen. Fundamentele biologische verschillen tussen mensen en andere dieren zorgen ervoor dat de resultaten van dierproeven niet op betrouwbare wijze voorspellen wat er bij mensen zal gebeuren.

Is het testen van cosmetica niet verboden in Europa?

Sinds 2013 zijn dierproeven voor cosmetische ingrediënten in de EU verboden op grond van de Cosmeticaverordening. Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft in 2016 verder verduidelijkt dat de verkoop van cosmetische producten die afhankelijk zijn van de resultaten van nieuw gegenereerde dierproeven voor veiligheidsbeoordelingsdoeleinden binnen de EU verboden is. Toch hebben ECHA, de Europese Commissie en nu de Kamer van Beroep van ECHA de wet verkeerd geïnterpreteerd en de verboden ondermijnd, waardoor dieren opnieuw in laboratoria worden gebruikt voor zinloze en wrede cosmeticatesten.

De Cosmeticaverordening is van grote politieke betekenis en weerspiegelt de wil van het publiek en het Europees Parlement. Het monumentale verbod op het testen van cosmetica op dieren en het verkopen van cosmetica die afhankelijk zijn van dierproefgegevens in de EU tonen aan dat mensen het leven van een dier belangrijker vinden dan een tube tandpasta of zonnebrandcrème.

Door op grond van REACH dierproeven toe te staan voor ingrediënten die in cosmetica worden gebruikt, wordt de Cosmeticaverordening feitelijk genegeerd en wordt het doel van deze verboden volledig.

Het is eenvoudig: er mag alleen op niet-dierlijke methoden worden vertrouwd om een cosmeticaproduct op de markt te brengen. Als dat niet mogelijk is, mag het ingrediënt niet worden gebruikt.

Wat doet PETA eraan?

In 2014 maakten we bekend dat ECHA en de Europese Commissie toestonden dat cosmetica-ingrediënten op dieren werden getest. Sindsdien hebben we gewerkt aan het stoppen van deze weerzinwekkende testen door druk uit te oefenen op de Europese Commissie en ECHA om de Cosmeticaverordening en het verbod op dierproeven te respecteren.

PETA International Science Consortium e. V. – waarvan PETA UK lid is – kwam tussenbeide in het beroep over deze recente testbeslissingen. Hoewel de Kamer van Beroep veel van de argumenten van het Science Consortium en het bedrijf dat verantwoordelijk is voor het beroep tegen de testbeslissingen verwierp, onderzoeken PETA en het Science Consortium alle opties om het probleem op te lossen.

PETA-entiteiten dringen er bij bedrijven op aan om hun steentje bij te dragen door humane, dierproefvrije testmethoden te gebruiken en de ontwikkeling van dergelijke methoden te helpen financieren. We moedigen bedrijven ook aan om ingrediënten te gebruiken waarvan bekend is dat ze veilig zijn, of om een product opnieuw te formuleren om alle cosmetische ingrediënten die op dieren zijn getest onder REACH te elimineren. Dierproefvrij zijn is voor ieder bedrijf een optie.

Hoewel deze beslissingen een enorme tegenslag zijn, zijn we vastberadener dan ooit om alle testen voor cosmetica op dieren te stoppen.

Wat kun jij doen om te helpen?

Gebruik altijd dierproefvrije producten en controleer bij twijfel de database van PETA US.

Help ons alsjeblieft de kracht van publiek verzet tegen het testen van cosmetica op dieren aan te tonen: dring er bij de Europese Commissie en ECHA op aan om de Cosmeticaverordening te respecteren en dierproeven voor cosmetische ingrediënten te verbieden, ongeacht de omstandigheden:

Spreek je uit

==============================

(als je het Engels niet machtig bent, zet dan de tekst om in Nederlands met behulp van Google translate dat je rechts bovenaan deze pagina ziet staan, klik eerst in het menu op 'Engels', waarna je weer kan klikken op die vertaalapp, daarna zie je bovenaan in het menu 'Nederlands' staan >> klik daarop en de hele tekst staat vervolgens in het Nederlands, de vertaling is van een redelijk goede kwaliteit.)

Hier de petitie tot het afzetten van de autocratische corrupte plagiaatpleger en niet democratisch gekozen voorzitter van de Europese Commissie, EU topgraaier Ursula von der Leyen. Hier gaat men in op de steun van deze topgraaier voor de Israëlische genocide op Palestijnen en die op etnische Russen in Oekraïne (en ja die hufter wordt onder andere met ons belastinggeld betaald!!):

>> Petition for the Resignation of Ursula von der Leyen, President of the European Commission

Sign if you agree!

To: European Council, European Parliament, and Citizens of the European Union

Why this is important

In responding to the recent crisis in Israel and Palestine, European Commission President Ursula von der Leyen has violated the European Union's legal framework and disregarded basic moral decency. While condemning attacks on civilians in Israel, she has supported the sealing off of civilians in Gaza from water, food and electricity and the bombing of the people of Gaza under the guise of "defence". This unilateral action disregards international law and the democratic mandate of EU member states.

The President of the European Commission thus disregards

• international law,

• the democratic mandate of EU member states,

• appropriate ethical behaviour,

• the necessary diplomatic prudence.

We, the undersigned, demand her immediate resignation.

 

Problematic actions

1. unilateral stance without a mandate

Ursula von der Leyen has supported the sealing off of civilians in Gaza from water, food and electricity and the bombing of Gaza under the guise of "defence" without a mandate from EU member states.

2. ignoring international law (Geneva Convention Article 33: prohibition of collective punishment)

While EU member states, the UN and other international bodies have acknowledged the dire humanitarian situation in Gaza as a result of collective punishment, President von der Leyen has explicitly expressed unilateral solidarity with Israel.

3. undermining the moral authority of the EU

The President's attitude towards Israel is in stark contrast to her condemnation of similar actions in the past, such as Russia's against civilian infrastructure in Ukraine, which she described as war crimes. This is application of international law as it sees fit, which undermines the EU's moral authority.

4. circumvention of institutional processes

Ursula von der Leyen's actions not only bypassed the European Council, but also disregarded the separation of powers within the EU, according to which foreign policy is not determined by the Commission.

 

Call for action

In response to the Commission President's overstepping of her authority and disregard for the fundamental principles of human rights and democracy, we call on Ursula von der Leyen to resign immediately from her position as President of the European Commission. If she refuses to do so, we call upon the German government to retract her as commissioner.

We call on EU citizens and institutions to stand up for the values that bind us together as a community and to try to restore the moral authority of the European Union on the international stage.

International law must apply to all. If it is not applied equally everywhere, it is worth nothing.

(Petition by MERA25 Germany)

---

Please sign this statement if you agree that Ursula von der Leyen's actions are incompatible with the principles and laws of the European Union and warrant her immediate resignation.

Sign if you agree!

=====================================

Voor meer berichten over oplichter von der Leyen, corruptie, lobbyisten, Palestijnen, Oekraïne, dan wel over wolven, klik op het desbetreffende label direct onder dit bericht.

------------------------------------------

*   Zie: 'Dierenmishandeling: per jaar worden er in ons land 440.000 proefdieren te veel gefokt, ofwel die worden al helemaal zinloos vermoord' (22 december 2021)

------------------------------------------

**  Het toestaan van lobbyen in de politiek staat garant voor enorme corruptie!!

------------------------------------------

*** Zie: 'Adema (minister 'ChristenUnie') akkoord met schunnige zinloze proeven op 649.495 dieren, waaronder veel honden en katten....' (16 december 2023) Echt zéééér christelijk zoals die Adema om wenst te gaan met de schepping van zijn here god.....

------------------------------------------

Voorts zie: 'Dierenmishandeling op enorme schaal nog langer toegestaan door de Europese Commissie: lak aan het doodmartelen van dieren voor cosmetica'

'Dierenmishandeling goedgekeurd op het hoogste politieke niveau: pelsfokkerijen en dierentransporten blijven toegestaan' Fijn hè, die Europese Commissie en is er ene Frans Timmermans, tegenwoordig de lijsttrekker en voorzitter van de PvdA/GroenLinks fractie in de Tweede Kamer, die als grofgraaier in de Europese Commissie (niet democratisch gekozen) in z'n belachelijke Green Deal heeft opgenomen dat het verbranden van hout duurzaam is, zolang het maar houtafval is.....Dit terwijl het al een aantal jaren bekend is dat het verbranden van hout nog een fractie vuiler is dan steenkool en dat het zogenaamde resthout voor het veruit overgrote deel bestaat uit tot houtpellets verwerkte bomen..... (wedden dat deze PvdA/GroenLinks bedrieger minstens één open haard heeft in z'n 'schamele optrekje??')

'Dierenmishandelingvan ongekende wreedheid: aantal dierproeven in 2021 op katten 4 keer en op honden 2 keer zo groot dan in 2020' (11 januari 2022)

'Proefdiervrijecosmetica en chemische stoffen in de EU een noodzaak' (31 augustus 2021)

'Dierenmishandeling: Nederlands Herseninstituut martelt apen op een vreselijke manier'

'Stop ernstige dierenmishandeling door onzinnige dierproeven en gebruik alleen nog de Research Modernisation Deal' 

'Parallellen tussen nazi en VS medicijnen' Dierproeven voor medicijnen op mensen in arme landen die dit niet wordt verteld en verder: Bourla, de CEO van Pfizer, gaf toe Israël te zien als testlaboratorium voor COVID-vaccins, vanwege de hoge vaccinatiegraad.....

'Beagles fabrieksmatig gefokt voor dierproeven ook in Nederland' (!!!!)

'NIAID van dr. Fauci martelt dieren met totaal onzinnige experimenten' Dr. Fauci, je weet wel de Coronafantast uit de VS, de figuur die zijn aanbevelingen desnoods 4 keer per jaar verandert en dat niet zelden zelfs binnen een aantal weken...

'NIH (o.a. dr. Fauci) gaf in 2020 maar liefst 19 miljard dollar uit aan zinloze dierproeven inclusief de barbaarse proeven op pups van beagles'

'BPRC Rijswijk weer in de kijker met zware mishandeling van apen'

'Proefdiervrije cosmetica en chemische stoffen in de EU een noodzaak'

'Nertsenfokkerijen gesloten: toch worden o.a. 33.000 nertsen in ons land misbruikt en vermoord als proefdieren voor de walgelijke bontindustrie elders' (en zie de links in dat bericht naar artikelen over nertsenfokkerijen)

'24 april Wereldproefdierendag: jaarlijks worden in Nederland 440.000 proefdieren vermoord zonder zelfs te zijn misbruikt' (!!!!)

'Hersenstichting financiert met jouw giften barbaarse dierproeven'

''Respectabele' University of Wisconsin-Madison martelt apen op een uitermate sadistische manier.......'

'BPRC Rijswijk en apenhandelaar Hartelust uit Tilburg importeren wilde apen uit Mauritius om deze te mishandelen voor dierproeven'

'Nobelprijs voor Geneeskunde naar figuren die apen hebben misbruikt voor dierproeven'

''Wreedheidsvrije cosmetica' maakt gebruik van het martelen en villen van dieren'

'Wetenschappers laten mannelijke ratten bevallen in roekeloze dierproef' (!!!!) Hoe psychopathisch ziek in de kop moet je zijn??!!!)

 

'26 organisaties maken statement voor alternatieven dierproeven'

'Nieuwe achterhaalde dierproeven op apen aan de KU Leuven ondanks alternatieven' (doodzieke inhumane wetenschap >> ze moeten die zogenaamde wetenschapper hetzelfde aandoen als de aap die hij/zij zwaar mishandelt, gadver wat een schoft...........)

 

'Zware dierenmishandeling bij dierproeven op beagles'

'Nederland beschikt over o.a. zenuwgas, om de effecten te testen werden de laatste jaren cavia's en ratten vermoord door TNO.....' (terwijl men die effecten al lang kent.... schande!!!!)

'Wetenschappers gebruiken inktvissen als proefdier'

'State University of New York voert gruwelijke experimenten uit op katten en zelfs op kittens...' 

===================================== 

Let op!! De ruimte om reacties weer te geven werkt niet, zo merkte ik onlangs. Als je commentaar hebt doe dit dan via het mailadres trippleu@gmail.com, ik zal deze dan opnemen onderaan in het bewuste artikel, althans als je geen geweld predikt, voorts plaats ik jouw reactie ook al staat deze diametraal tegenover dat bericht. Alvast mijn dank voor jouw eventuele reactie, Willem. 

Feest- en vredeswensen 2023

Hierbij wil ik alle bezoekers van mijn blog fijne feestdagen wensen, plus een mooi, gelukkig en gezond 2024!!

Verder is het te hopen dat de genocide van de Israëlische fascisten tegen het verdrukte Palestijnse volk in de platgebombardeerde Gazastrook en de oorlog van de NAVO-terreurorganisatie tegen Rusland, een oorlog die wordt uitgevochten in Oekraïne, snel zullen zijn afgelopen.  

  

On the top right hand side of the page on my blog (with this article) you can choose for a translation in the language of your choice >> Google Translate.

Tekst van Wikipedia: The Andromeda Galaxy is a spiral galaxy approximately 2.5 million light-years away in the constellation Andromeda. The image also shows Messier Objects 32 and 110, as well as NGC 206 (a bright star cloud in the Andromeda Galaxy) and the star Nu Andromedae. This image was taken using a hydrogen-alpha filter.

(als je het Engels niet machtig bent, zet dan de tekst om in Nederlands met behulp van Google translate dat je rechts bovenaan deze pagina ziet staan, klik eerst in het menu op 'Engels', waarna je weer kan klikken op die vertaalapp, daarna zie je bovenaan in het menu 'Nederlands' staan >> klik daarop en de hele tekst staat vervolgens in het Nederlands, de vertaling is van een redelijk goede kwaliteit.) 

(morgen of overmorgen weer een 'gewoon bericht') 

Israëlische zionisten inhumaan? Een kerstvertelling uit de Gazastrook

(On the top right hand side of this page you can choose for a translation in the language of your choice in Google Translate)

(als je het Engels niet machtig bent, zet dan de tekst om in Nederlands met behulp van Google translate dat je rechts bovenaan deze pagina ziet staan, klik eerst in het menu op 'Engels', waarna je weer kan klikken op die vertaalapp, daarna zie je bovenaan in het menu 'Nederlands' staan >> klik daarop en de hele tekst staat vervolgens in het Nederlands, de vertaling is van een redelijk goede kwaliteit.)

Het hieronder weergenomen artikel werd op Substack gepubliceerd door Chris Hedges, verdere woorden zijn overbodig:   

The Cost of Bearing Witness

There are scores of Palestinian writers and photographers, many of whom have been killed, who are determined to make us see the horror of this genocide. They will vanquish the lies of the killers.

CHRIS HEDGES

23 DEC 2023

Bearing Witness - Mr. Fish

Writing and photographing in wartime are acts of resistance, acts of faith. They affirm the belief that one day - a day the writers, journalists and photographers may never see - the words and images will evoke empathy, understanding, outrage and provide wisdom. They chronicle not only the facts, although facts are important, but the texture, sacredness and grief of lives and communities lost. They tell the world what war is like, how those caught in its maw of death endure, how there are those who sacrifice for others and those who do not, what fear and hunger are like, what death is like. They transmit the cries of children, the wails of grief of the mothers, the daily struggle in the face of savage industrial violence, the triumph of their humanity through filth, sickness, humiliation and fear. This is why writers, photographers and journalists are targeted by aggressors in war — including the Israelis — for obliteration. They stand as witnesses to evil, an evil the aggressors want buried and forgotten. They expose the lies. They condemn, even from the grave, their killers. Israel has killed at least 13 Palestinian poets and writers along with at least 67 journalists and media workers in Gaza, and three in Lebanon since Oct. 7.

I experienced futility and outrage when I covered war. I wondered if I had done enough, or if it was even worth the risk. But you go on because to do nothing is to be complicit. You report because you care. You will make it hard for the killers to deny their crimes. 

This brings me to the Palestinian novelist and playwright Atef Abu Saif. He and his 15-year-old son Yasser, who live in the occupied West Bank, were visiting family in Gaza — where he was born — when Israel began its scorched earth campaign. Atef is no stranger to the violence of the Israeli occupiers. He was two months old during the 1973 war and writes “I’ve been living through wars ever since. Just as life is a pause between two deaths, Palestine, as a place and as an idea, is a timeout in the middle of many wars.”

During Operation Cast Lead, the 2008/2009 Israel assault on Gaza, Atef sheltered in the corridor of his Gaza family home for 22 nights with his wife, Hanna and two children, while Israel bombed and shelled. His book “The Drone Eats with Me: Diaries from a City Under Fire,” is an account of Operation Protective Edge, the 2014 Israeli assault on Gaza that killed 1,523 Palestinian civilians, including 519 children. 

“Memories of war can be strangely positive, because to have them at all means you must have survived,” he notes sardonically.

He again did what writers do, including the professor and poet Refaat Alareer, who was killed, along with Refaat’s brother, sister and her four children, in an airstrike on his sister’s apartment building in Gaza on Dec. 7. The Euro-Mediterranean Human Rights Monitor said that Alareer was deliberately targeted, “surgically bombed out of the entire building.” His killing came after weeks of “death threats that Refaat received online and by phone from Israeli accounts.” He had moved to his sister’s because of the threats.

Refaat, whose doctorate was on the metaphysical poet John Donne, wrote a poem in November, called “If I Must Die,” which became his last will and testament. It has been translated into numerous languages. A reading of the poem by the actor Brian Cox has been viewed almost 30 million times. 

If I must die,

you must live

to tell my story

to sell my things

to buy a piece of cloth

and some strings,

(make it white with a long tail)

so that a child, somewhere in Gaza

while looking heaven in the eye

awaiting his dad who left in a blaze—

and bid no one farewell

not even to his flesh

not even to himself—

sees the kite, my kite you made,

flying up above

and thinks for a moment an angel is there

bringing back love

If I must die

let it bring hope

let it be a tale.

Atef, once again finding himself living amid the explosions and carnage from Israeli shells and bombs, doggedly publishes his observations and reflections. His accounts are often difficult to transmit because of Israel’s blockage of Internet and phone service. They have appeared in The Washington Post, The New York Times, The Nation and Slate.

On the first day of the Israeli bombardment, a friend, the young poet and musician Omar Abu Shawish, is killed, apparently in an Israeli naval bombardment, though later reports would say he was killed in an airstrike as he was walking to work. Atef wonders about the Israeli soldiers watching him and his family with “their infrared lenses and satellite photography.” Can “they count the loafs of bread in my basket, or the number of falafel balls on my plate?” he wonders. He watches the crowds of dazed and confused families, their homes in rubble, carrying “mattresses, bags of clothes, food and drink.” He stands mutely before “the supermarket, the bureau de change, the falafel shop, the fruit stalls, the perfume parlor, the sweets shop, the toy shop — all burned.”

“Blood was everywhere, along with bits of kids’ toys, cans from the supermarket, smashed fruit, broken bicycles and shattered perfume bottles,” he writes. “The place looked like a charcoal drawing of a town scorched by a dragon.”

“I went to the Press House, where journalists were frantically downloading images and writing reports for their agencies. I was sitting with Bilal, the Press House manager, when an explosion shook the building. Windows shattered, and the ceiling collapsed onto us in chunks. We ran toward the central hall. One of the journalists was bleeding, having been hit by flying glass. After 20 minutes, we ventured out to inspect the damage. I noticed that Ramadan decorations were still hanging in the street.”

“The city has become a wasteland of rubble and debris,” Atef, who has been the Palestinian Authority’s minister of culture since 2019, writes in the early days of the Israeli shelling of Gaza City. “Beautiful buildings fall like columns of smoke. I often think about the time I was shot as a kid, during the first intifada, and how my mother told me I actually died for a few minutes before being brought back to life. Maybe I can do the same this time, I think.”

He leaves his teenage son with family members.

“The Palestinian logic is that in wartime, we should all sleep in different places, so that if part of the family is killed, another part lives,” he writes. “The U.N. schools are getting more crowded with displaced families. The hope is that the U.N. flag will save them, though in previous wars, that hasn’t been the case.”

 On Tuesday Oct. 17 he writes:

I see death approaching, hear its steps growing louder. Just be done with it, I think. It’s the 11th day of the conflict, but all the days have merged into one: the same bombardment, the same fear, the same smell. On the news, I read the names of the dead on the ticker at the bottom of the screen. I wait for my name to appear.

In the morning, my phone rang. It was Rulla, a relative in the West Bank, telling me she had heard there’d been an airstrike in Talat Howa, a neighborhood on the south side of Gaza City where my cousin Hatem lives. Hatem is married to Huda, my wife’s only sister. He lives in a four-story building that also houses his mother and brothers and their families.

I called around, but no one’s phone was working. I walked to al-Shifa Hospital to read the names: Lists of the dead are pinned up daily outside a makeshift morgue. I could barely approach the building: Thousands of Gazans had made the hospital their home; its gardens, its hallways, every empty space or spare corner had a family in it. I gave up and headed toward Hatem’s.

Thirty minutes later, I was on his street. Rulla had been right. Huda and Hatem’s building had been hit only an hour earlier. The bodies of their daughter and grandchild had already been retrieved; the only known survivor was Wissam, one of their other daughters, who had been taken to the ICU. Wissam had gone straight into surgery, where both of her legs and her right hand had been amputated. Her graduation ceremony from art college had taken place only the day before. She has to spend the rest of her life without legs, with one hand. “What about the others?” I asked someone.

“We can’t find them,” came the reply.

Amid the rubble, we shouted: “Hello? Can anyone hear us?” We called out the names of those still missing, hoping some might still be alive. By the end of the day, we’d managed to find five bodies, including that of a 3-month-old. We went to the cemetery to bury them.

In the evening, I went to see Wissam in the hospital; she was barely awake. After half an hour, she asked me: “Khalo [Uncle], I’m dreaming, right?”

I said, “We are all in a dream.”

“My dream is terrifying! Why?”

“All our dreams are terrifying.”

After 10 minutes of silence, she said, “Don’t lie to me, Khalo. In my dream, I don’t have legs. It’s true, isn’t it? I have no legs?”

“But you said it’s a dream.”

“I don’t like this dream, Khalo.”

I had to leave. For a long 10 minutes, I cried and cried. Overwhelmed by the horrors of the past few days, I walked out of the hospital and found myself wandering the streets. I thought idly, we could turn this city into a film set for war movies. Second World War films and end-of-the-world movies. We could hire it out to the best Hollywood directors. Doomsday on demand. Who could have the courage to tell Hanna, so far away in Ramallah, that her only sister had been killed? That her family had been killed? I phoned my colleague Manar and asked her to go to our house with a couple of friends and try to delay the news from getting to her. “Lie to her,” I told Manar. “Say the building was attacked by F-16s but the neighbors think Huda and Hatem were out at the time. Any lie that could help.”

Leaflets in Arabic dropped by Israeli helicopters float down from the sky. They announce that anyone who remains north of the Wadi waterway will be considered a partner to terrorism, “meaning,” Atef writes, “the Israelis can shoot on sight.” The electricity is cut. Food, fuel and water begin to run out. The wounded are operated on without anesthesia. There are no painkillers or sedatives. He visits his niece Wissam, racked with pain, in al-Shifa Hospital who asks him for a lethal injection. She says Allah will forgive her.

“But he will not forgive me, Wissam.”

“I am going to ask him to, on your behalf,” she says.

After airstrikes he joins the rescue teams “under the cricket-like hum of drones we couldn’t see in the sky.” A line from T.S Eliot, “a heap of broken images,” runs through his head. The injured and dead are “transported on three-wheeled bicycles or dragged along in carts by animals.”

“We picked up pieces of mutilated bodies and gathered them on a blanket; you find a leg here, a hand there, while the rest looks like minced meat,” he writes. “In the past week, many Gazans have started writing their names on their hands and legs, in pen or permanent marker, so they can be identified when death comes. This might seem macabre, but it makes perfect sense: We want to be remembered; we want our stories to be told; we seek dignity. At the very least, our names will be on our graves. The smell of unretrieved bodies under the ruins of a house hit last week remains in the air. The more time passes, the stronger the smell.”

The scenes around him become surreal. On Nov. 19, day 44 of the assault, he writes:

A man rides a horse toward me with the body of a dead teenager slung over the saddle in front. It seems it’s his son, perhaps. It looks like a scene from a historical movie, only the horse is weak and barely able to move. He is back from no battle. He is no knight. His eyes are full of tears as he holds the little riding crop in one hand and the bridle in the other. I have an impulse to photograph him but then feel suddenly sick at the idea. He salutes no one. He barely looks up. He is too consumed with his own loss. Most people are using the camp’s old cemetery; it’s the safest and although it is technically long-since full, they have started digging shallower graves and burying the new dead on top of the old—keeping families together, of course.

On Nov. 21 after constant tank-shelling, he decides to flee the Jabaliya neighborhood in the north of Gaza for the south, with his son and mother-in-law who is in a wheelchair. They must pass through Israeli checkpoints, where soldiers randomly select men and boys from the line for detention.

“Scores of bodies are strewn along both sides of the road,” he writes. “Rotting, it seems, into the ground. The smell is horrendous. A hand reaches out toward us from the window of a burned-out car, as if asking for something, from me specifically. I see what looks like two headless bodies in a car — limbs and precious body parts just thrown away and left to fester.”

He tells his son Yasser: “Don’t look. Just keep walking, son."

In early Dec. his family home is destroyed in an airstrike.

“The house a writer grows up in is a well from which to draw material. In each of my novels, whenever I wanted to depict a typical house in the camp, I conjured ours. I’d move the furniture around a bit, change the name of the alley, but who was I kidding? It was always our house.”

“All the houses in Jabalya are small. They’re built randomly, haphazardly, and they’re not made to last. These houses replaced the tents that Palestinians like my grandmother Eisha lived in after the displacements of 1948. Those who built them always thought they’d soon be returning to the beautiful, spacious homes they’d left behind in the towns and villages of historic Palestine. That return never happened, despite our many rituals of hope, like safeguarding the key to the old family home. The future keeps betraying us, but the past is ours.”

“Though I’ve lived in many cities around the world, and visited many more, that tiny ramshackle abode was the only place I ever felt at home’” he goes on. “Friends and colleagues always asked: Why don’t you live in Europe or America? You have the opportunity. My students chimed in: Why did you return to Gaza? My answer was always the same: ‘Because in Gaza, in an alleyway in the Saftawi neighborhood of Jabalya, there stands a little house that cannot be found anywhere else in the world.’ If on doomsday God were to ask me where I would like to be sent, I wouldn’t hesitate in saying, ‘Home.’ Now there is no home.”

Atef is now trapped in southern Gaza with his son. His niece was transferred to a hospital in Egypt. Israel continues to pound Gaza with over 20,000 dead and 50,000 wounded. Atef continues to write.

The story of Christmas is the story of a poor woman, nine months pregnant, and her husband forced to leave their home in Nazareth in northern Galilee. The occupying Roman power has demanded they register for the census 90 miles away in Bethlehem. When they arrive there are no rooms. She gives birth in a stable. King Herod - who learned from the Magi of the birth of the messiah - orders his soldiers to hunt down every child two years old and under in Bethlehem and the vicinity and murder them. An angel warns Joseph in a dream to flee. The couple and infant escape under the cover of darkness and make the 40-mile journey to Egypt. 

I was in a refugee camp in the early 1980s for Guatemalans who had fled the war into Honduras. The peasant farmers and their families, living in filth and mud, their villages and homes burned or abandoned, were decorating their tents with strips of colored paper to celebrate the Massacre of the Innocents.

“Why is this such an important day?” I asked.

“It was on this day that Christ became a refugee,” a farmer answered.

The Christmas story was not written for the oppressors. It was written for the oppressed. We are called to protect the innocents. We are called to defy the occupying power. Atef, Refaat and those like them, who speak to us at the risk of death, echo this Biblical injunction. They speak so we will not be silent. They speak so we will take these words and images and hold them up to the principalities of the world — the media, politicians, diplomats, universities, the wealthy and privileged, the weapons manufacturers, the Pentagon and the Israel lobby groups — who are orchestrating the genocide in Gaza. The infant Christ is not lying today in straw, but a pile of broken concrete.

Evil has not changed down the millenia. Neither has goodness.

Share

Chris Hedges

The Chris Hedges Report is a reader-supported publication. To receive new posts and support my work, consider becoming a free or paid subscriber.

Upgrade to paid

====================================

Zie ook: 'Het is geen antisemitisme om kritiek te uiten op de oorlogsmisdaden van Israël: intussen bijna 20.000 Palestijnse doden waaronder 9.000kinderen.....' En zie de berichten onder de links in dat schrijven!!

------------------------------------------

Let op!! De ruimte om reacties weer te geven werkt niet, zo merkte ik onlangs. Als je commentaar hebt doe dit dan via het mailadres trippleu@gmail.com, ik zal deze dan opnemen onderaan in het bewuste artikel, althans als je geen geweld predikt, voorts plaats ik jouw reactie ook al staat deze diametraal tegenover dat bericht. Alvast mijn dank voor jouw eventuele reactie, Willem.