Nederlandse VOC mentaliteit in Afrika

Waar een klein land al niet groot in kan zijn... In Kenia (en een paar andere Oost-Afrikaanse landen) wordt twee derde van de in Nederlandse verkochte rozen gekweekt, meestal in beheer van Nederlandse tuinders. De vrouwen die daar werken, verdienen zo weinig, dat ze niet rond kunnen komen, vrouwen worden misbruikt op de werkvloer en de loonslaven moeten met gif bespoten rozen verwerken zonder enige bescherming. Bijvoorbeeld in de 'kassen' waar met gif is gewerkt, verder worden de rozen na afsnijden op de arm genomen, waar deze vrouwen ook al geen bescherming voor krijgen en met gif bedekte dorens in de huid prikken, wat allerlei klachten oplevert.
Echt beschaafde lui, die Nederlanders....

Gistermiddag had de EO dit onderwerp op Radio1. Op straat vroeg een verslaggever aan een vrouw wat ze van deze praktijk vond, het takkewijf werd godverdomme kwaad en durfde te zeggen, dat 'ze dat daar gewend zijn' en 'daar moet je eens mee ophouden, kijk hier maar eens om je heen.......' Dumpen in een ontwikkelingsland, zonder geld en hulp van de Nederlandse ambassade, jezus wat een paardenkut!

Hivos is gisteren een actie gestart, om aandacht op deze wantoestanden te vestigen 'Power of the Fair Trade Flower', nu is 0,3% van de verkochte rozen fair trade gecertificeerd.

Het beste is natuurlijk in het geheel geen bloemen te kopen, groter onzin product dan de snijbloem is amper te vinden, daarvoor wordt in arme landen, zoals gezegd, flink met gif gestrooid en ook nog eens grond gebruikt, waar voedsel verbouwd kan worden, wel even belangrijker in die landen (dan spreek ik noch niet over het watergebruik). Bloemen worden vanuit Kenia naar Aalsmeer gevlogen en verdwijnen daarna weer voor een groot deel over de rest van de wereld, een ongelofelijk staaltje energie verspilling en milieuvervuiling.

Overigens, bloemen in Nederland worden gekweekt met gebruik van een hele bak energie en vaak met extra licht, 'niet echt' duurzaam dus.