Geen evolutie en ecolutie zonder revolutie!

Albert Einstein:

Twee dingen zijn oneindig: het universum en de menselijke domheid. Maar van het universum ben ik niet zeker.

donderdag 19 september 2013

Muzikaal recept voor goede psychische zorg, zonder eigen bijdragen, of eigen risico's

Je regelmatige broodnodige portie geneeskrachtige muziek, zorgvuldig afgemeten door blogdokter P. Pisser en geserveerd door jouw eigen Azijnpisser. Met de sessies van de dr. leer je hoe je je hersenen kan bevrijden van de bagger, die daar in de loop van de tijd, met opzet is ingepompt, om je een gehoorzaam, kritiekloos, wezenloos mens te maken, ingesnoerd door zoveel kosten, dat je je wel moet inpassen in het meer dan zieke systeem, dat van mensen loonslaven heeft gemaakt en hen de idee geeft dat ze nog vrij zijn ook..... ha! ha! ha! ha! ha!

In gebruikelijke hippiedracht, met als extra versiering een namaak slangenvel, dat hij om z'n hoofd gewikkeld had, bezorgde de dr., gehuld in nevelen van bepaalde oorsprong, het volgende recept:
Als voorgerecht Ry Cooder met 'Boomer's Story' uit 1972, nog steeds een geniaal mooi album, maar hoe kan het anders, met deze grootse en innovatieve gitarist, schohohoooon!!! Daar sluit Little Feat met 'Dixie Chicken' mooi op aan, een groots album van deze legendarische band. Het volgende album is van heel wat later: The The, oftewel Matt Johnson met 'Hanky Panky', zijn ode aan Hank Williams, een van de vele sterke albums van Johnson, prachtig!! 2013 dus Beck jaar, nu met zijn album 'Guero', moet ik nog zeggen dat dit uiterst geneeskrachtige geweldige psychedelische shit is? Nee hè, dat dacht ik ook! Genieten maar!!! Nu gaat die ouwe toverkol door met Kyuss en hun album 'Welcome To Sky Valley', hij heeft duidelijk de smaak te pakken! Jezus wat een energie, prachtige rock, die zo lijkt te zijn weggelopen uit de 60er jaren, toen de psychedelische harde rock werd uitgevonden, geweldig!! Niet aansluitend en niet echt bij mijn bui passend, toen ik het recept uitprobeerde, is Stained met het album 'Dysfunction', metalachtige rock, met genoeg verrassingen, maar het sloeg bij mij dit keer niet zo aan als in een eerder recept, ach maakt 't uit, er was al genoeg te genieten. Het volgende album maakt't weer goed: 'Supermeng' van Otto von Schirach, godallemachtig wat een wezenloos sterk album (bij de dr. kan alles)....... Tot slot het eerste album van LCD Soundsystem met dezelfde naam, het tweede deel vandaag, schitterende hypnotiserende klanken van deze nu al legendarische band.
Tot de volgende sessie, veel plezier nog!

BRAP!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten