Je zou denken, dat door de huidige crisis, het rumoer over topsalarissen en de bezuinigingen op het onderwijs, de top in dat onderwijs eens heel kritisch naar zichzelf zou kijken. Maar net als bij de banken, bouwbedrijven, enz. is hier een totaal gebrek aan zelfreflectie. Deze week werd bekend, dat de top in die sector salarissen uitbetaald, die soms de € 300.000,-- per jaar overtreffen.
Tekenend voor deze situatie is de laksheid van de politiek, die de zwaksten en studenten liever pakt, dan dat zij de wet aanpast, voor de wet is een bestuurder namelijk werkgever en valt als zodanig niet onder de cao.
Ondanks dat laatste, blijft staan dat bestuurders geen milligram fatsoen in hun donder hebben, vinden dat zij recht hebben op meer dan achterlijke hoge inkomens, en of ze het nu goed of slecht doen, zonder uitzondering vinden zij, dat ze recht hebben op een gouden handdruk bij vertrek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten