Muzikaal recept tegen peperdure zinloze stadspromotie en voor promotie van echt werkende inspecties

Hier het genneskrachtig recept van blogdokter P. Pisser, om de hersenen even te ontdoen van het grote aantal bruine berichten dat Rutte 2 op u loslaat en alle missers van dat klotenkabinet, die deze week weer bekend werden gemaakt. Mocht je daardoor zaken vergeten, geen probleem, het blog van jouw Azijnpisser begint al een beetje een naslagwerk te worden, zeker voor de 'korte' geschiedenis.

De dokter start vandaag met het album 'À La Scene Comme À La Ville' van Jo Butagaz Et Ses Bruleurs, Schitterend en knettergek (in de positieve zin van het woord), geen stijl gaat de band uit de weg, zelfs tijdens nummers wisselt men van stijl en er is ook ruimte voor heerlijk slap gelul. Deze reis wordt voortgezet met de Nederlandse band Collection en hun album 'The Man Behind The Mask', de band noemt hun muziek een mix van house en kawina met bas en keyboards. Een berg energie met vrolijke uptempo muziek (met sterk Caraïbische  invloed, skitterend! Wat een bassist die Paul Schut Paultje! Vreemd genoeg sluit Deep Forrest III met 'Compars' hier mooi op aan, met o.a. Joe Zawinul op de synthesizer, potverdesnotkuikens wat is dit mohohooi! Hoofdgerecht: Daniel Bird met 'The Comparative Anatomy Of Angels', ja, ja, wat gezeur met engelen zal je denken, wacht maar tot je 't hoort, wedden dat je blijft luisteren (en het mooi vindt)? Deze muziek doet wat met je hersenen, tegen het eind van het album heb je de idee, dat je hersenpan zo groot als een hangar is. Hekkensluiter: Leonard Cohen met 'Heather', Cohen toont nog eens dat hij een echte bard is, die nog steeds muziek maakt, die er toe doet, pfljachjtigj!!! Maakt niet uit welk album je van hem afspeelt, alles even mooi, dit in tegenstelling tot Bob Dylan, die had zo'n 30 jaar geleden moeten kappen, wat een vervelende ouwe zak is dat geworden!

Veel plezier!